Archive - Jun 29, 2012 - Article

جاده صاف کن حمله نظامی به ایران؟

اگر دادخواهی علیه رژیم اسلامی بمعنای جاده صاف کنی برای امپریالیسم آمریکا درک شود؛ محکوم کردن این دادخواهی با هر بهانه ای، دفاع از رژیم اسلامی فهمیده خواهد شد. این مساله اصلی تمام آن جمله پردازی ها در مورد دو قطب کار و سرمایه و جهانخواری امپریالیسم و فضل فروشی های چند من یک غاز دیگر است>>>

سلطنت نرفته و جمهوری نيامده

در زير سايهء آقا بالا سری به نام ولی فقيه آدميانی که رئيس قوهء مجريه می شدند نام «رئيس جمهور» بخود گرفتند، همانگونه که انقلابيون به قدرت رسيده به زودی دست تطاول به سوی ديگر مفاهيم سياسی نيز گشوده و همهء آنها را، با ختنهء شرعی، «اسلامی» کردند. دموکراسی اسلامی پيدا شد، جامعه مدنی با مدينة النیی صدر اسلام يکی گرفته شد؛ ملت در خطوط قانون اساسی جديد رنگ باخت و امت جانشين شهروند ايرانی شد>>>

پیش از حکومت کهریزکی اسلامی

در اواخر دهه‌ی1970، 22 زن در مجلس، 2 زن در سنا، 333 زن [20 درصد از کل] در شوراهای محلی و 5 زن شهردار وجود داشت. افزون بر این یک زن وزیر، سه زن معاون وزیر، یک زن سفیر و یک فرماندار زن نیز وجود داشت. همه‌ی این حقوق از زنان ایران پس از افتضاح تاریخی سال 1357 پس گرفته شد>>>

Returning to the Root

For me, Iranian recipes are intertwined with its rich history, its people, and my ancestors. I gathered recipes by email, phone and by travelling: to Tehran, to the Caspian sea, to Ghazvin and remote villages – some people even parted with their old nalbekis (tea cups) and spoons so that I could take them home! I went to relatives’ kitchens around the world, to London, Paris, LA, NY, Geneva. All this showed me that you can indeed make this fabulous food wherever you are>>>

رودخانه، پل‌ها و خواب‌ها

آب زير پل‌‌هاي زاينده رود در اصفهان جريان دارد، اما هنوز آن را نديده‌ام. آخرين باري كه پارسال اصفهان رفتم رودخانه خشك بود. فعلا كه آب در جريان است تا زماني كه دوباره قطع شود و دوباره داد همه دربيايد. مردم با دف و دايره به استقبال آب رفتند و عكس‌هاي آن را همه ديده‌ايم>>>