Arts and Literature

Cock Fighters

"The ranks that you wear on your uniforms represent the chain of command. The soldiers with the higher ranks will give you orders. You must obey orders. This system is a hierarchy. The tradition and history of the ranks is as follows: each mark on your rank represents a penis! A private has one penis, a corporal has two, and a sergeant has three." One of my Basic Military Qualifications instructors mentioned these words with a grin on his face. I was becoming a young soldier in the Canadian Forces and I did not at the time appreciate what these words represented. In the instructor's example, the symbolism of domination and patriarchy were clear. In fact, these words in a way defined the five years of my experience as a soldier.>>>

Unexpectedly

Unexpectedly, sun is rising on your shoulders  
As you come from a long road of battle
While the blood is flowing from our ears
With the bad news penetrating day by day in our soul
While sorrow caves in on our lips and our chest
Remember we were lost in the darkness of history
While trying to find our way at the "railroad" >>>

Stop it…

I was reading the other day that to protest the massacres of Palestinians in Gaza, a popular political blog community has asked its members to stop blogging and go on a symbolic strike for one day. The idea was to call attention to atrocities committed by Israel by denying readers access to blogs for 24 hours. Shit, I’m all for that. As a matter of fact, I’ll pay all the bloggers around the world to take a week off and let the fucking internet breath. Do you bloggers ever take vacations? For god’s sake, stop polluting the internet with your self-serving, virtual hallucinations? Don’t you guys have jobs? How come your laptops don’t get infected with virus?>>>

The gift

My mom had already arranged everything. She had bought tickets for us both to fly from Shiraz to Tehran, she had arranged with my cousin and his wife so that we could stay at their place in Tehran, and she had made a preliminary appointment to visit Parviz Kalantari, one of Iran's most outstanding contemporary artists. We were supposed to be there "sometimes" in the afternoon of Sunday, December 28th. So Sunday noon time, after arriving to my cousin's place the first thing she did was to call Ostad (or Master in Persian) Kalantari and nail down the appointment for 15.30. Mahbobeh (my cousin's wife) had prepared a "small" lunch, a 3 dishes menu including my favorite dish Ghormeh sabzi, a herb and meat stew served with saffron-rice>>>

Where the home is

My love
The home is
Where you are
Not the money
Not the fancy appliances
Not even any amount of
Sweet promises >>>

سرخوشی های ساده

آدم ِ روز بود. هر ساعتِ شب که می خوابید، پنج وُ نیم، شش صبح بیدار میشد. حتی روزهای تعطیل. انگار در سرش ساعت کار گذاشته بودند. با این همه هرشب، ساعت اتوماتیک ِ رادیو- ضبط را روی شش صبح تنظیم می کرد تا مبادا روزی از خستگی خواب بماند. مثل امروز که بیدار خوابی دیشب و خوردن اندکی شراب، باعث شد تا با صدای گوینده فارسی زبان موج بامدادی، بیدار شود. در جایش غلطید. بدنش را کِش و قوس داد. یک آن شد گربه سیاه و پشمالوی همسایه در زیر آفتاب. به سمت چپ چرخید. بر جای خالی پیکر فرهاد دست سایید. به ملافه چنگ زد و بالش او را که هنوز رایحه اُدکلن اش را در خود داشت، در بغل گرفت. شادی، مثل موجی خنک زیر پوستش دوید. از این که فرهاد سحرخیزتر از خودش بود و چنان با ملاحظه، که حتی وقت رفتن، بیدارش نکرده بود، بیشتر از او خوشش آمد. >>>

هوس

دلم برای معشوقم تنگ شده. برای چشمهای خوشگل و لبخندش که وقتی لبهایش را می کشید، دو تا چال قشنگ بغل دستشان حفر می کرد که من می خواستم به درون آنها شیرجه بزنم و همانجا بمانم. برای دستهای قوی و مردانه اش که هم ناز کردن بلد بودند و هم لذت آفریدن. دلم برای عشقبازی های طولانی و بی عجله مان تنگ شده. دلم برای بوسه های عمیق و هوسناکش پر می کشد. تا با او آشنا نشده بودم، نمیدانستم عشقبازی یعنی چه. میدانستم اما نمیدانستم مرد ها هم می توانند بدانند. فکر می کردم مردها فقط دنبال آمدن آبشان هستند و بس. البته زن ها هم همینطور! اما زنها می توانند چاخانی تظاهر به آمدن آبشان بکنند، اما مرد ها نه. فکر می کردم هماغوشی برای یک مرد فقط طی طریق برای آمدن آبش است، با عجله و بدون نگرانی برای همخوابش. وقتی با او آشنا شدم تازه فهمیدم هماغوشی یعنی چه .>>>

Angels of War

Tom Cruise’s WWII thriller Valkyrie has had some oddly nonsensical reviews. I saw the film a few hours after I had returned from a Gaza protest rally; so images of civilian massacre were freshly painful on my mind, making one particular symbolism in the film go far with me. Von Stuaffenberg had lost an eye to the enemy, and the film made sure the audience kept that in mind. Despite the cruel wording, the "eye for an eye" directive in the Torah is meant to limit the retribution one can exact. It is a ban against unbridled vengeance. If someone pokes out your eye, then take his eye if you must. But you are forbidden to go on to kill his wife, burn his kids, tear down his house, take away his livelihood, and devastate his land>>>

شکار!

یکی از کافی شاپ های شهر، با نور کافی، مبلمان راحت، وسعت فضا، و از همه مهمتراینکه هر قدر می نشستی، اخمی را از گردانندگان آن نمی دیدی، پاتق قرار هایم بود. با پاره ای از دوستان گاه ساعت ها آنجا می نشستیم و از هر دری صحبت می کردیم. با اینکه جای خیلی مناسبی برای خواندن تکه های ادبی نبود، گاه این کار را می کردیم. آنچه داستان شکار را شکل داد بر خورد اتفاقی ام با " اکبر " بود که همراه یکی از دوستان به این مکان آمده بود. تازه مهاجرت کرده بود. طی چند نشست با انبرک کنجکاوی اسکلت آنچه را که می خوانید از زوایای ذهن اش بیرون کشیدم. در حقیقت داستان شکار یک داستان واقعی است با تغییر اسامی. و نشانگر یکی دیگر از مصائب جنگی است که می توانست رخ ندهد.>>>

تقصیر دامن قرمز تنگ تو بود!

یک وقت فکر نکنی دارم هزل می گویم. کمی سرت را بالا نگه دار تا خوب نگاهت کنم. اصلن اجازه بده چانه ی قشنگت زیر دو انگشت دست راستم باشد تا صورتت را بهتر نگه دارم و دیوانه وار نگاهت کنم. خب اگر تو دامن قرمز با بلوز یقه هفت قهوه ای ات را نپوشیده بودی و آنقدر تنگ نبود دامن ات که باسن ات چسبان و هوس ناک باشد هرگز شاید با هم سکس نمی کردیم. چه کسی گفته باید هوای عشق بازی را با تمایلات جنسی قاطی نکنیم؟ مگر می شود عاشق روح بود و بس. تکلیف بدن زن و مرد در این وسط چیست. باید تا به وقت عقد کردن صبر کنیم تا همه چیز شرعی و عرفی باشد؟ این حرف ها ی ابلهانه حالم را به هم می زند. کافی ست از خانه بیرون بروی تا ببینی چند درصد زوج ها قبل از خواندن خطبه عقد با هم سکس کرده اند.>>>

The Most Fragile

The Glass House, competing in the World Documentary category at the Sundance Film Festival, is a one of those rare films that make you forget that you are watching a documentary. Hamid Rahmanian and Melissa Hibbard have given us a documentary that flows as easily as the tears of their young and troubled protagonists. The film, which Rahmanian shoots and directs, unravels the lives of downtrodden, runaway and distressed girls who have taken refuge in a private half-way house established by a benevolent Iranian expatriate, Marjaneh Halati>>>

In cold blood

In 1941, after the forceful abdication of Reza Shah, the angry British government, who saw Reza as a former ally turned into a treacherous enemy, seriously considered the restoration of Qajar dynasty. However, the lead Iranian intellectuals (like Foroughi) could only foresee a major political upheaval, with the return of arrogant Qajars. Although Foroughi was persecuted by Reza Shah, he reasoned that the country had truly democratic laws (constitution) and if the Pahlavi crown prince was ready to respect them, there was no reason for a regime change. That way, Mohammad Reza Shah came to be the new constitutional monarch of Iran, who for nearly a decade respected the democratic institutions of the country. >>>

The Good Old Days

The first few dates are fine, but somewhere around the fourth or fifth date, there'll be a couch and a T.V. - this will be in her apartment, not mine, since I have only a couch - and I know how nice a couch is and I know how nice sitting close together and touching is, and I know how much we deserve to sit and rest and let someone else do the living for a little bit, and I know how much it feels like living when we can talk about what we are watching, in a way that we couldn't talk about a book or a song on the radio, and it is like everything is laid out nice and easy, the two of us on the couch together and all that life on the television screen, everything is laid out nice and easy except for the world, except for just that one thing that asks you to be small at first>>>

The right to insult

Holiday seasons are excuses for gathering and parties and fun. As usual this Christmas night became a perfect pretext to gather with friends, play games, eat, drink and be asked, as in all parties: “got any new jokes?” or “ let me tell you a joke”. However, when the joke telling starts, before you know it, the red zone is trespassed and male’s mother and sisters become subjects to all types of verbal aggression with sexual tone.In the following lines, I would like only to state what went though my mind, hearing men sharing their rhetorical (!) gifts of jokes and friendly insults to each other, over a game of backgammon and even in discussing a point>>>

Becoming

Betty was my best friend. We were both obsessed with Orhan Pamuk. I have to confess that this obsession didn’t come to our mind naturally. It was like an inspiration by God or at least from one of his angels. At first it was a simple love. Like loving a pet, or a second cousin. But it changed on the day I noticed the subtle sarcasm on Pamuk’s lips, in a picture taken during the Nobel ceremony. Before going farther to confuse you – my dear reader – I have to tell you about myself and how everything started in the mind of your humble servant, a man with limited knowledge about the world>>>

عکس امام در ماه وطنز نبوی

چندی پیش دوستی برایم یک ایمیل فرستاد ونوشت :" متن ضمیمه طنزی است از سید ابراهیم نبوی بخوان! ازخنده می میری" طنز نبوی را خواندم ودریغ ازحتی یک لبخند چه رسد به مٌردن. محض اطمینان در اینترنت چند مطلب دیگر از نبوی پیدا کردم وخواندم وذره ای طنز در آن نیافتم. نمی دانم چه کسی برای اولین بار ادعا کرد که سید ابراهیم نبوی طنز نویس است ؟ خودش گفت یا رژیم اسلامی یا هردو؟ به هر حال حکایت ، حکایت عکس امام در ماه دیدن است که سال 57 شخصی ادعا کرد که عکس امام را در ماه دیده ودیگران هم دیدند. با وجود اینکه هیچ نوع دلیل علمی وعینی برای حضور شخص امام خمینی در ماه وجود نداشت وگرنه حتما فضانوردان روسی یا آمریکایی گزارش حضوراو در ماه را می دادند!>>>

آن یکشنبه های زمستانی

یکشنبه ها هم پدرم زود پا می شد
و در سرمای کبوده رنگ رخت می پوشید
آنگاه با دستهای ترک خورده اش که هنوز
از کار هفتگی زیر باد و باران زق می زد
آتش را می گیراند و مهار می کرد.
هیچکس از این کارش یک بار هم تشکر نکرد
من بیدار می شدم و می شنیدم صدای خرد شدن سرما را.
>>>

Whether to wither or not

You don't want to
hear my sob story.
Believe me, you don't.
But here I am,
under the phosphorous
and pretty lights
more helpless than afraid
more afraid than enraged.
>>>