حصار

درآغوش خویش
فرو رفتن
چون گردبادی
بی فرجام
به نیزه زاران حصار

>>>

Lost in Translation

The U.S. media and protesters in the Tahrir Square wanted to know if Mubarak resigned. The answer is “no.” Mubarak did not say “I hereby resign as President of Egypt.” Instead he said that he had passed on/delegated the powers/authority of the presidency onto the vice president. Blitzer of CNN wanted to know if Mubarak was de jure this or Mr. Suleiman was de facto that. Here is what has happened so far: Mubarak continues to be the head of state. Head-of-state and head-of-government are two different functions>>>

Revolution Watch

Whether Egypt's uprising could spread to Iran is an open question. Regional protests come amid deteriorating economic conditions in Iran. Under tightening economic sanctions, economic growth, unemployment, inflation, and poverty are all worse in Iran than in Tunisia or Egypt, writes Ali Reza Eshraghi in the Asia Times. But unlike Tunisia's unpopular former president Zine el-Abidine Ben Ali, who was ousted in January, Iranian President Mahmoud Ahmadinejad still has support from poorer Iranians>>>

Egypt Today, Iran Tomorrow?

Since the Egyptian uprising began, Iran's opposition figures inside and outside the country have looked to the streets of Cairo with admiration and regret. Who would have thought it would be the Egyptians capable of forcing concessions -- however limited they might be at this stage -- from their authoritarian rulers, not the Green movement? "For the first time in history, the Iranians are jealous of the Arabs," said a young oppositionist, who was active in the 2009 protests>>>

صدور جنبش سبز

انقلاب‌ها و تحولات اجتماعی و سیاسی خاصیت دومینو (Domino) دارند. وقتی انقلاب یا تحولی در کشوری یا سرزمینی روی می‌دهد، معمولا بر کشورهای همسایه یا جوامعی که از خصوصیات فرهنگی، سیاسی یا اجتماعی مشترکی برخوردار هستند تأثیر می‌گذارد، و به تحولاتی در آن جامعه منتهی می‌شود. و هر چه که به دوران جدید نزدیک می‌شویم، سرعت ارتباطات و انتقال اطلاعات، به این روند شتاب و تأثیر بیشتری می‌دهد>>>

مورچهً ابدی

به گمونم یه مورچه رفته تو مخم. آره رفته. شک ندارم که یه مورچه نر سیاهِ نازک رفته تو مخم، فقط نمی دونم چه طوری. اول باور نمی کردم. آخه هیچ وقت نشنیده بودم مورچه بره تو مخ کسی. شاید یه بعد از ظهر آفتابی تو بالکن چرتی زدم. شاید یکی از مورچه های روی هِرِّی دیوار از ردیف مرتب مورچه ها خارج شده و اشتباهی رفته تو گوش یا دماغ من>>>

کالیگولا در زمستان دیکتاتوری

« کالیگولا» باله ایست یک ساعت و نیمه با طراحی نیکلا لوریش، یکی از رقاصان درجه یک اپرای ملی پاریس و گیوم گاین. «کالیگولا» اولین کار او در زمینه طراحی رقص است و او شخصیت کالیگولا را با موسیقی چهار فصل آنتونیو ویوالدی بر روی صحنه آورده است. پیش از این هرگز هنگام شنیدن چهار فصل ویوالدی به کالیگولا نیندیشده بودم اما طراحی لوریش نشان می دهد که چنین امری ممکن است >>>

Crumbling Puppet

The Egyptian People's courageous struggle is more than the ouster of a hated dictator: it is a sweeping movement against an old, cruel order and has deep economic, social, political and international dimensions. The sudden revolutionary eruption in Egypt and the demand for real and substantive democracy, equality and independence from U.S. domination has stunned the leaders of the western imperialist powers>>>

Low Point

Dear Mr. Kinzer, I was sorry to read your article -- “Prince Ali Reza Pahlavi Suicide: Tragic End to Iran's Dynasty” -- regarding the suicide of Prince Ali Reza Pahlavi. Despite what the political discourse on every side would have us believe about the nefarious influence of the media in our everyday life, there are responsible journalists who take their work of informing the public seriously, who review facts carefully, and finally express opinions reasonably. Then, there are the others>>>

توسعه، سبک چینی؟

چندی پیش آلبوم "عشق سرعت" گروه کیوسک -- به یمن اینترنت – آوازه جهانی یافت. ترجیع بند یکی از آهنگ های این آلبوم که که بخشی از آنرا برای تیتر این مقاله وام گرفته ام اینست: "غیرت سیب زمینی، توسعه سبک چینی، دموکراسی دینی، پیتزای قورمه سبزی!" تصور می کنم وجه مشترک این توصیفات متضاد و ناجور تجربه زندگی در ایران باشد. یکی از این شعارها "توسه سبک چینی" است که مدتی است زبانزد قشر حاکمه ایران بوده و چند سال پیش هم آقای اسدالله بادامچیان آنرا به میدان نقد و بحث عمومی کشیده در امکان گذار به توسعه اقتصادی بدون دموکراسی از مدل چین نام بردند>>>

The Good Writer

Darznik's book is an elegant and memorable way that the author has chosen to show her love and devotion to her mother, and also for her country of birth. It is clear that Jasmin Darznik has conducted an impressive amount of research to create a believable image of Iran during the past century, and she is very successful in the depiction of an Iran that many don’t know. This book, I am sure, will be a great success, especially among the non-Iranians, as it creates a believable universe, and as an Iranian reader I feel this urge to clean up my own acts>>>

ستارگان

یک شب به زادگاهم بازخواهم گشت
برای چیدن ستاره ها
از روی بام خانه ام.
پدر می گوید: "نگاه کن، آنجا
هفت برادران را نمی بینی؟" >>>

On My Own

...>>>