WOMEN
by Sholeh Irani
سی سال حاکمیت و تبلیغات تمامیت خواهانهی یک نظام ایدئولوژیک بیشک تاثیرات مخربی در شکلگیری تفکر و بر رفتار مردم داشته است. اما ضد ارزش شدن ارزشها معمولن یکی از مهمترین دست آوردهای تجربهی تلخ نظام های ایدئولوژیک است. یکی از ارزشهای حیاتی حکومت اسلامی بنیادگرایانه که ریشه در سنتهای پدرسالارانه و حرمسرایی ایران سلطنتی هم دارد، تفکیک جایگاه شهروندان بر اساس جنسیتشان است. تعبیهی جایگاه فرودست برای زنان، نشانهدار کردن آنها به واسطهی حجاب و تقسیم عرصههای حضور اجتماعی زنان به مجاز و غیرمجاز، از ارکان اصلی و بازتولیدگر ساختار نظام جمهوری اسلامی است
>>>
VIEW
Mousavi's "five points" still carry much weight
In his 17th statement, Mir-Hossein Mousavi made five specific points that he deemed necessary to start the political (and national) reconciliation process. The proposal lead to a noticeable uptick in talk about the need for national "unity"in the weeks leading up to 22 Bahman, and also garnered much attention from Iranian intellectuals and dissidents alike. Were these five conditions to be met, the Green movement would arguably have the breathing room it needs to mobilize and begin the long process of transforming Iranian society. For if anything became apparent in the weeks leading up to and after the June election, it is that Iran has undergone an awakening
>>>
RAFSANJANI
فرصت جدیدی برای طرح نظرات «آشتیجویانه»
در روزهای اخیر شایعاتی در رابطه با جنبش سبز قوت گرفته است. بر اساس این شایعات، گفتگوهایی در سطوح بالا در جریان است تا به نوعی به بحران جاری کشور خاتمه داده شود. گفته شده که توافقهایی صورت گرفته تا به دستور علی خامنهای دستگیرشدگان پس از انتخابات 22 خرداد به تدریج تا نوروز آزاد شوند و در مقابل آن سران اصلاحات از ادامه مخالفت خود دست بکشند. برخی، آزاد شدن تعدادی از زندانیان در روزهای اخیر را نشانهای از آن گرفتهاند. همچنین تغییراتی که این روزها در مقامات بالای سپاه و نیروی انتظامی صورت گرفته، از دید اینان بی ارتباط با این مسئله نبوده است
>>>
JAVANMARDI
اگر گناهان را میشماریم تا کم شوند باید کردار نیک را نیز ذکر کنیم تا زیاده گردد
سخن از مسابقه اخیر فوتبال بین دوتیم "استیل آذین" و "مقاومت" است که در آن فوروارد مقاومت امین متوسل زاده بجای سوء استفاده از لحظه ای که دروازه بان استیل آذین از دروازه خارج و در اثر برخورد با بازیکن دیگری مجروح شده بود، توپ را بجای دروازه حریف به اوت فرستاد... اما "جوانمردی" چیست؟ تعریف من از جوانمردی در ورزش اینست که بازیگر برای لحظه ای چارچوب معنائی "بازی" را بحال تعلیق در آورده و در چارچوب معنائی بالاتری بمثابه یک کنشگر "اخلاقی" عمل میکند
>>>
VIEW
Signs of a different kind of promise -- of the birth of self, the will to live
February 11, 2010 did not turn out to be the end of the regime in Tehran. But in time, it may prove to have been the end of something even more important for Iranians, and perhaps, for the Shiite culture. It was the end of an ancient love affair with death. It was the end of blind sacrifice—of martyrdom. We Iranians have always cherished blood. If there were no fresh supplies to stir us, the old were reliably in our memory. Year after year, the Ashura mourners, grieving the martyrdom of Imam Hussein in 680 AD, passed through the streets, beating their chests—the clinking of their chains ominously echoing in the air.
>>>
IDEAS
مردان و زنان ایرانی سقراط های قرن بیست و یکم اند
by M. Aidani
آزادی تفکر و بیان، تنها روش سازنده و سالم زندگیست هم برای فرد و هم برای جامعه. این راه سقراط بود و راه کسانیست که با وجود و هستی خود از هر طریق به انسان احترام گذاشته و برای حرمت و آزادیش فداکاری میکند. روشنفکران و سیاست مداران خیر اندیش و آزادی خوا ه برای اولین بار در ایران در کنار ملیو نها ایرانی دیگر چه درون آن سرزمین و چه در غربت آن این اصل را آهسته آهسته در گفته ها و عملكرد های خود دارند هم به همدیگر و هم به دیگران نشان میدهند
>>>
GREENS
The choice confronting the regime is stark
The official commemoration in Tehran of the 1979 events, and the absence of substantial mobilisation by the opposition, is significant only in relation to the false expectation that this moment would in some way signal the end of the Islamic Republic. Indeed, some observers have compared the current protests to the revolutionary wave that resulted in the relatively speedy downfall of Mohammad Reza Shah's government. However, a realistic appraisal of events in Iran suggests few similarities between the two experiences. The true import of the green movement’s challenge lies elsewhere
>>>
LESSONS
با یک شكست تاكتیكی نباید تصور كرد كه دنیا به آخر رسیده
از بیست و دوی بهمن به این طرف صدای شكوه و شكایت همهٌ مخالفان و بخصوص آنهایی كه همت كرده بودند و برای مبارزه با رژیم به خیابان آمده بودند، بلند است. بسیاری خود را آماده كرده بودند تا با ریختن به میدان درسی را كه در روز عاشورا به حكومت داده بودند مكرر نمایند ولی نتیجه جز آن شد كه میخواستند. باید بدون مجامله و معطلی وضعیت را ارزیابی كرد و درسی را كه باید از واقعه گرفت وگرنه سر حرفهای نامعقول باز خواهد شد و روحیهٌ مبارزان آسیب خواهد دید. اول از همه ببینیم كه بازی چرا چنین صورتی گرفت
>>>
IDEAS
هیچ سندی یا رویدادی نمیتواند چهره فریبکار متفکران نواندیش مذهبی را بیشتر از "هشدارهای کلیدی" شبکه جنبش راه سبز (جرس) افشا کند
در پیچ و خم دنیای سیاست ایران، دردناک تر از سکوت عالمان، دشوارتر از گناه هم خونان، غمناک تر از خیانت یاران و دلخراش تر از همدستی گستاخان، دسیسۀ سبز شیران کاغذی میهن است. این روزها، در میان هیاهوی وعده ها و خواسته ها، پیشنهادها و برنامه ها، معجون مسخرۀ "دمکراسی هدایت شده" یا "دمکراسی حداقلی" نسخۀ اسلامی دیگری است که مدعیان اصلاح طلبی حکومت ملاهان برای "مستضفان" به تنگ آمده پیچیده اند و جاهلانه به عنوان متفکر نواندیش مذهبی، ملت را دوباره به بیراه کشیده اند
>>>
DEMOCRACY
The Green Movement is not doomed
Almost everything that has been written about Iran these past months has made the assumption that one of the primary goals of the Green Movement is to transform Iran into a democracy. However, there exists a fundamental problem; everybody is making the assumption that Iranians in Iran know what democracy is and how the democratic process works. The truth is Iranians in Iran do not have the faintest idea how democracy works simply because Iranian culture and Islam, as practiced in Iran, are both undemocratic
>>>
GREENS
What needs to be done to liberate Iran
Does the fact that Thursday was a failure make the need for a Green triumph any less urgent? NO! Not if you are on the side of those innocent people who have shed blood in this struggle for democracy and freedom. Not if you think that a democratic Iran will be an antidote to extremism in the region and indeed the world. Not if you think that those who cheat, beat, rape and kill innocents should be held accountable. Does the failure of Thursday make the need for a reassessment of our approach a necessity? Yes! Yes, if you believe that strong leadership and clever planning are needed for a revolutionary movement to succeed against a foe who is brutal and who shuns all calls for local and internationally accountability
>>>
VIEW
The Iranian system has reached a point of repression saturation
by Rouzbeh Parsi and Trita Parsi
Thursday, on the 31st anniversary of Iran’s Islamic revolution, Ayatollah Khamenei’s government was fighting for its survival, as leaders of the country’s opposition Green Movement sought to take back a revolution gone astray. Even as demonstrators participated in carefully choreographed pro-government displays, the fact that the Iranian authorities had to turn off the Internet, disable access to Gmail, and fill the streets with riot police and paramilitary Basij served to illustrate the dilemma in which the Khamenei regime now finds itself
>>>
ISRAEL
Understand why Jews must support Israel's right to strike Iran's nuclear plants
My involvement with the Persian secular democratic movement is motivated by a genuine compassion and empathy for the Persian people's appalling suffering at the hands of a barbaric totalitarian regime. In addition, I hold the leaders and members of the Persian secular democratic movement and some liberal Islamists in the highest admiration. On the other hand, as a Jewish Zionist, I naturally support Israel's right to strike Iran's nuclear plants in self-defense
>>>
VIEW
We must not ignore human rights in Iran
Old habits are difficult to break. After years of almost singularly focusing on the nuclear issue, the west has been slow to react to the rapidly deteriorating human rights situation in Iran. While United Nations Security Council members are preparing new sanctions over the nuclear issue, the UN has yet to address Iran’s human rights abuses since the fraudulent elections last summer. Now more than ever, the narrow nuclear focus must be set aside and renewed attention given to the state of human rights in Iran. It is literally a matter of life and death
>>>
NIGHTMARE
I wished it had never happened
One day, many years ago, when I returned to Iran after a long absence, I saw an old friend. We walked and talked on Pahlavi St., what came to be known as Vali Asr St. I asked him what had happened to him while he was in jail. He said, “I can’t tell you, it is too painful.” I responded by saying I understood. Though, in all honesty I didn’t. I could not even fathom what he had gone through. He had been in jail for four years between the years 1981-1985
>>>