Poetry

آهنگ تو

این آهنگ

مرا به یاد تو انداخت

چو غریزه حیوانی

این چند نت کوتاه

مرا به دام تو انداخت

>>>

Oh Beautiful

Oh Beautiful,

I've heard of you.

What could you do

to a man of science?

>>>

My Tameless Trickster

with bouncing steps and smell of wild
she walks on the streets cornered
by tickle for trembling rapture
halts in the middle of a side show
half ogre, half angel, fully androgynous
dressed in psychedelic red and blue
baggy suit with big buttons
she laughs like a hyena

>>>

The wild soul

Ever since her tragic death in a car accident in 1967, Forough Farrokhzad has been drawing thousands of visitors to the Zahir-al-Doleh cemetery in Tehran. They come to lay flowers, recite poetry and light candles on the grave of the poet who has become an inspiration to women not only in Iran, but wherever women’s rights are severely curtailed. If she had survived her car crash, the poet would have celebrated her 72nd birthday this year. Forough Farrokhzad was one of those poets for whom Poetry (with a capital P) was not solely about the "writing" of "poems" or versification, but about living life to the full without compromise or equivocation>>>

My land

My land
is that lady who searched
from the moment the sun woke up
until the moon took over
for twenty years or more
every prison in my nation
to find
her executed husband.

>>>

The Birthnight

Let's rejoice friends; it is Night of Birth

Rebirth of the Sun, to the face of Earth.

It is longest night, all around the year

That has good news, for you to hear:

"Herald to the world, the light is reborn,

Long domain of night, has again been torn.

>>>

شب سنگسار، شب يلدا

پس آنگاه، گريست
مرغی پريد.

گرمای پستان هايت، می شد تفسير نياز ساده ی كودكی شود به حيات.
و مردی به زنده ماندن.
وقتی كه زندگی را با آفتابه يی، در مستراح های عمومی می شويند.

پس آنگاه، در چال ِ گونه هايش گم شد. در بی انتها. تا بی انتها.
از بی انتها.
آه ! تو فراموش شده ای.
فراموش شده ای تو، آه ! >>>

Your Sound, Your space

Eid nights I sat listening and watching, like so many
Iranians across the country
To our smooth shaved and small-nosed "brethren" in Los
Angeles and their last minute Pari rice plug on
television
Wheat grass planted in the late winter
My aunt, my second cousin, my parents
Look for every possible last-minute ingredient
the white fish and green rice could possibly need >>>

I am going to break these walls

I am going to break these walls
I am going to be the fuel of fire
Watch me dancing seductively
I am the flame of a wild burning candle
These nights are begging…
Begging for my heat

These long kept emotions are begging
Begging for me to set them free >>>

پرسپولیس

درهمهمه ی جمعیت
در پرسپولیس
تصویر شاه، سایه ی خدا،
خط خطی شد
در آن شلوغی
کلاغ بر تخت نشست
قارقار ِ کلاغلان
پُر کرد کوچه وُ خیابان را
>>>

To only dream

In my dream
The lover – no longer- plants his seed
In Earth’s womb bringing life to all
Who lie in peace

In my dream
A walk down childhood’s alley
A knock on the cracked wooden door laced with grace
Opens to tales as long as “a thousand and one nights”
Where Deeve rides the white horse and saves us all
From the Prince’s claws >>>

فردای يلدا

آتشکده ام برفراز بلندايي بود؛ همانجا که گلِشاه مهربان هر روز می نشست و ساعت ها با خاک و آب و هوا گِل درست می کرد و آدم می ساخت، نيلوفر آبی می ساخت، گاو بزرگ می ساخت و پرنده هايی با بال های زرد و سبز و سرخ. آدم ها دو تا که می شدند برمی خاستند و رقص کنان می دويدند، نيلوفرها به رنگ زر می شدند و بر آب های آسمان حرکت می کردند، و گاو بزرگ از عشق بارور می شد و به تنهايي همه ی گندم های جهان را می زاييد تا پرنده ها از ازل تا به ابد بر سر گندم ها پرواز کنند.>>>

نه مرسی

پس چکار باید کرد

بدنبال قدرتمندان رفتن , ارباب گرفتن

مثل یک پیچک گمنام دور کنده درخت گشتن

با نوازش این قیم بالا رفتن با تزویر و سرعت

بجای بلند شدن در آسمان با حمت و قدرت ؟

نه مرسی

>>>

My Liberty

In your jewel studded dress now
you strike your favorite pose
amidst ruined houses of clay.

I lament death for sure,
but also the transformation
of your beacon of Hope
to this burning sword. >>>

غزل -١

جهان را کند مهر درونٍ سینه بند

چه کوهها وچَرَا چوپان و گوسفند

شکرِ خداتعالی که چشمم نمی رسد

سرِ شانه مار هستند که دِلم راگزند

>>>