Archive - Dec 2008 - Article

جهانی شدن ادبیات

جهاني كردن ادبيات ايران چند سالی‌ست که به یکی از داغ‌ترین بحث‌های جامعه‌ی ادبی‌مان تبدیل شده است. عده‌ای کوتاهیِ مترجمان ایرانی را مهم‌ترین عامل معرفی نشدن آثار ادبی ما به آن سوی مرزها می‌دانند و کسی نیست از آنها بپرسد که آیا ادبیات بقیه‌ی کشورها را هم مترجمان همان کشورها به جهانیان شناسانده‌اند؟ اشتباه نکنید؛ هدف ما از برگزاری این میزگرد، مچ‌گیری از مقصر اصلیِ جهانی نشدنِ ادبیات ایران نیست، بلکه در کنار این بحث که جهانی‌ شدن اصولاً چقدر حائز ارزش و اهمیت است، به بررسی گرایش شاعران و نویسندگان ایرانی به جهانی شدن و به تبع آن، تئوری‌های جهانی در ادبیات و فلسفه و مقایسه‌ی این رویکرد با گرایش‌های شاعران و نویسندگان مهاجر - که در قلب آنچه از نظر بسیاری «جهان» محسوب می‌شود، زندگی می‌کنند - پرداخته‌ایم>>>

Thief

Steal the night and all its
Mysteries so that
When you seduce that one star
She cannot complain that hers were
The only lips lingering in awe.
Bow in front of sun and let it
Draw a sword and slice your smile
Onto pieces, then let your spilled
Blood become not a motto
But lessons embedded in your soul >>>

Squeezed between Russia and Britain

After Agha Mohammad fell, his army disintegrated and several months of infighting followed among the Qajar princes. Finally, his nephew was crowned as Fatah-Ali Shah, in 1798, whose only Fatah (victory) was over several hundred wives and concubines. The 35 years of Fatah-Ali Shah’s reign witnessed a gradual decline of Qajar dynasty, who started the nineteenth century like blood-thirsty wolves, but finished it like frail rats. The crippling blow came in the form of Persian-Russian wars. In 1800, incapable of protecting his people against the Qajar invasions, the king of Georgia simply relinquished his crown to the Tsar of Russia! This initiated 14 years of war that coincided with the Napoleonic wars in Europe>>>

Cause and effect

The evidence of dismal economic condition in Moslem world, compared to the other regions of the globe, is obviously staggering. Even a scant examination of the key economic indicators in prominent Moslem countries reveals abysmal results. I put together a table showing the values of a few such indicators for 17 prominent Muslim countries and carefully examined and compared and contrasted them with those for the industrialized nations. These 17 countries all have a population of more than ten millions, at least 88% of which is Moslem. The findings may be appalling but not totally new or surprising to us >>>

از حکومت تا «رژيم»

آيا هيچ از خود پرسيده ايد که چرا در ادبيات معمول و رايج سياسی و روزنامه نگاری، اغلب می بينيم که، مثلاً، از «رژيم تهران» سخن گفته می شود اما کسی از «رژيم پاريس» سخنی به ميان نمی آورد؟ و اگر هم به چنين موردی بربخوريم با تعجب از خود می پرسيم که «رژيم پاريس» ديگر چه صيغه ای است؟ می خواهم بگويم که در اين واژۀ «رژيم» راز و رمزهائی نهفته است که گشودن آنها پيچيدگی های برخی از معانی ظاهراً بديهی اش را آشکار می سازد. اگر به معنا و تعريف فرهنگ واژگانی «رژيم» مراجعه کنيم می بينيم که آن را بصورت «روش يا سيستمی برای حکومت و اداره کردن» تعريف می کنند که می تواند به يک فرد، يک گروه، يک دولت يا يک کشور مربوط شود. به عبارت ديگر، اين واژه را، در معنای عام اش، می توان در مورد همۀ روش های حکومت و اداره، و نيز سيستم های حاکميت و مديريت بکار برد. اما همۀ ما به تجربه دريافته ايم که برخی از واژه ها، به هنگام کاربرد روزمره، از «عاميت» خود می افتند و معناهائی اختصاصی می يابند>>>

قصه کوچ

در "بخارست" هواپيما عوض مى کرديم. هوا آزار دهنده سرد بود. برفى سنگين فرودگاه را پر از اشباح کرده بود. شلاق باد، ساچمه هاى ريز برف را بيرحمانه در پوست صورت مىچکاند. نور زرد و بى حال تک توک چراغ هاى ترمينال دوردست با تاريکى مسلط بر همه جا، کارى نداشت. چهار صبح بود، مامورين سلاح به دست که تا گردن درلباس هايشان فرو رفته بودند، از زير کلاه پوست هاى چرک و بى قواره خود، تک تک مسافران را مى پائيدند. از پله هاى هواپيما که سرازير شديم، نگاه هايمان راکه بى اختيار روى آنها افتاده بود جمع کرديم. سه ساعتى را بايد درانتظار کشنده باشيم، و براى سوار شدن، از سد کنترل پاسپورت بگذريم. از "بانکوک" مى آمديم. در آنجا داشتيم مى پوسيديم. بدون " پاس " به پاکستان و از آنجا به تايلند رفته بوديم. هر جاى ديگر را فکر کرده بوديم جز"تايلند" را. و حالا داشتيم بيرون مى زديم>>>

Reading Kafka at Harvard (7)

“It’s very critical. It’s so critical it can win this case or blow it right out of the water.” In the official court transcripts of the civil action, Afrasiabi versus Harvard, case number EFH12200, these words of the honorable justice Michael Harrington are found. It was day 8 of the jury trial and Judge Harrington was referring to the findings of the hand-writing experts stating that in their opinion the hand-writing of the Harvard detective on trial, Richard Mederos, matched the hand-writing of the person who had purportedly extorted money from the subordinates of professor Roy Mottahedeh. It meant that my allegation of a malicious conspiracy were about to be proved to the jury.>>>

Seema

Like many of my Iranian compatriots, I frequent Las Vegas for three primary reasons: gambling, alcohol and a hooker named Seema. If hookers were rated based on appeal and performance, Seema would have been up there with the best of them. Seema is beautiful -- damn beautiful. She looks something like a malnourished Bollywood star blended with Selma Hayek and a drop of Kate Moss. If that look does it for you, Seema is your girl. Her best features, by far, are her eyes. They are dark and mysterious. Her long legs, perfect nose (nose job) and bodacious tatas (implants) make her stand out in the crowd.>>>

You’re not a MAN!

That’s right Mr. Gordon! I believe so… Yes…you can call me Ahmad M in your report. I was Jamshid’s interpreter for the whole four days…Mr Jamshd was from Yakubi village…Yakubi village? Yes, it’s…. about 45 minutes away from the American military bases. Yes, it was December 5, a few hours after the rocket attack on the military base that the security guards captured him…the attack happened in the morning and they captured him after sunset…just a few hours... Jamshid’s only possession was a used Toyota whose family bought for him so he could work as a taxi driver.>>>

بگو تا خون بریزم

رئيس "جمهور"حکومت اسلامی آقای دکتر احمدی نژاد روز چهار شنبه ۲۹ آبان در زنجان گفتند, ملت ایران, یعنی امت حزب الله, با "چاقو" دست و پای بد خواهان به حقوق ملت ایران, و مخالفان, را قطع خواهد کرد. تهدید آقای "دکتر" با چاقوی خوش جنس و خوش دست زنجان, آنهم درکشوری با دستگاه های عریض وطویل امنیتی و نظامی و نیروهای آزموده و با تجربه و سلاح های مدرن - که بمب اتمی هم به آن اضافه خواهد شد- و نیز معرفی امت شان به عنوان ملتی "چاقو کش", تعجب و اعتراض عده ای را برانگیخت. این بر انگیختگی ی تعجب و اعتراض پیرامون بیانات آقای رییس جمهور حکومت اسلامی , متاسفانه نشان از بی اطلاعی برانگیخته شدگان از جایگاه چاقو و قمه در ذهنیت و فرهنگ حکومت اسلامی (که قمه زنی یکی از بارقه های چنین ذهنیت و فرهنگی است), و رابطه ی تاریخی و حسنه مسلمین و رهبرانی چون آقای احمدی نژاد با این آلات قتاله دارد>>>

جنده های اسب سوار

جنده های اسب سوار از راه رسیدند و بی آنکه به اسب هایشان آب و یونجه ای بدهند در انباری بزرگ را باز کردند و با موهای سیاه و قهوه ای و طلایی شان لباس از تن کندند و در رختخواب بزرگ کف انباری با لودگی و عشوه با بزرگ ترهای دهکده شروع به عشق بازی کردند. این سکس و تن فروشی از روی عادت نبود - مسابقه ای برای بهترین عشق بازی بود. پیر و جوان دهکده کار خودشان را می کردند و کاری هم به هیچ صدا و حرکت و نگاهی نداشتد. عشق بازی بود و بس! بی هیچ عشق واقعی .>>>

In defense of free speech

...>>>

Santa is ours

I have a recurring dream. I fly to the homes of Jews, Muslims, and leave presents for their children. Christians are outraged. In one north London school, Jews and the Muslims who’ve received Xboxes from me are punched and kicked by the parents of other children. “Santa is ours,” they say. “He’s ours, you can’t have him”. Newspapers columnists: "It's multicultural madness when Santa Claus favours the children of lesbian disabled Jews and Muslims instead of the people who invented him.” In the dream I fly to Lapland. It's not my intention to favour non-Christians, it just happens that way. As for the Jews and Muslims, they are forced into a unity under oppression after being spat at on the school run>>>

An Iranian love story

After Sept. 11, 2001, journalists turned to Encyclopaedia Iranica to learn about Afghanistan, part of the "Iranian cultural continent." The staff of Iranica, headquartered at Columbia University's Center for Iranian Studies, is now at work on the 13th volume, which includes the letter “I,”--and the current focus: Iran. Despite his smiling face on the Encyclopaedia Iranica Web site, managing editor Ahmad Ashraf tends to wear a solemn countenance and drives himself and his staff as if they were on a newspaper deadline. Housed in a small duplex in the back of a stately turn-of-the-century building near Columbia University, the tension is palpable inside>>>

Illusion

“I’ll be home a little late,” Adam said to his wife on the cell phone. “How late is late? You know we have guests tonight. Salad and entertainment are your responsibilities.” Shiva said. “That’s exactly why I’ll be late. I need to get a book before I come home. I’ll show you some incredible artworks. A co-worker of mine had a calendar designed with optical illusions. They’re amazing. You’ve never seen anything like it.” “You mean like M. C. Escher’s artwork?” She asked. “Yes, but more mystical. Some of them are really mind boggling. These artworks really threw me off. You’ve got to see them.” “Known artists?” “Most of them are not. We’ll find out tonight.” “Hmm, that’d make an interesting subject of conversation.” >>>