Archive - Feb 27, 2010 - Article

از زن ستیزی تا تبعیض ستیزی

سی سال حاکمیت و تبلیغات تمامیت خواهانه‌ی یک نظام ایدئولوژیک بی‌شک تاثیرات مخربی در شکل‌گیری تفکر و بر رفتار مردم داشته است. اما ضد ارزش شدن ارزش‌ها معمولن یکی از مهم‌ترین دست آوردهای تجربه‌ی تلخ نظام های ایدئولوژیک است. یکی از ارزش‌های حیاتی حکومت اسلامی بنیادگرایانه که ریشه در سنت‌های پدرسالارانه و حرم‌سرایی ایران سلطنتی هم دارد، تفکیک جایگاه شهروندان بر اساس جنسیت‌شان است. تعبیه‌ی جایگاه فرودست برای زنان، نشانه‌دار کردن آنها به واسطه‌ی حجاب و تقسیم عرصه‌های حضور اجتماعی زنان به مجاز و غیرمجاز، از ارکان اصلی و بازتولیدگر ساختار نظام جمهوری اسلامی است>>>

The Prerequisites of Escalation

In his 17th statement, Mir-Hossein Mousavi made five specific points that he deemed necessary to start the political (and national) reconciliation process. The proposal lead to a noticeable uptick in talk about the need for national "unity"in the weeks leading up to 22 Bahman, and also garnered much attention from Iranian intellectuals and dissidents alike. Were these five conditions to be met, the Green movement would arguably have the breathing room it needs to mobilize and begin the long process of transforming Iranian society. For if anything became apparent in the weeks leading up to and after the June election, it is that Iran has undergone an awakening>>>

Rooftops of Villanova

As a debut novelist, the selection of my book Rooftops of Tehran for Villanova University’s One Book program was an amazing honor. In its fifth year, earlier selections of this prestigious initiative have included Khaled Hossini’s The Kite Runner in 2005, followed in successive years by Timothy Tyson’s Blood Done Sign My Name, Immaculee Illibagiza’s Left to Tell, and Jeannette Walls’ The Glass Castle. I had no idea, prior to arriving at the campus, how much time and effort had gone into preparing for my visit. >>>

تو کیستی؟

‌ای به‌ جهان چون علم افراشته
  هسته هستی‌ به جهان    کاشته
  وصف  تو را ‌ای همه  تو چون کنم
  باور  یک  عمر  دگرگون  کنم؟
>>>

خانم معلم 3

پاییز آغاز شده بود. اما شهر اهواز همانگونه که با بهار بیگانه بود پاییز را هم نمی شناخت. مردم این شهر تنها در سالنامه های خود نام بهار و پاییز را داشتند اما در محیط جغرافیایی و طبیعت محل زندگی با این دو فصل غریبه بودند. یک هفته از بازگشت ناجی به اهواز می گذشت. پس از قطع همکاری و رها کردن سایت او حتی یک تماس تلفنی هم با شرکت نگرفته بود. هر چند سه هفته برای شرکت کار کرده و مبلغی طلبکار بود اما این مبلغ برای او ارزشی نداشت. می دانست برای کار و پول درآوردن رنج سفر و حضور مجدد در یک پروژه را به جان نخریده بود>>>