Archive - Jul 15, 2010 - Article

Back From Iran

The first thing that strikes Americans who visit Iran is how amazingly pro-American its people are. Nowhere else in the Middle East, nowhere else in the Muslim world, and almost nowhere else on earth do people so unreservedly admire the United States. Opinion surveys confirm this phenomenon, and I remembered it from previous visits. Nonetheless it was disorienting, in the heart of the purported axis of evil, to to be surrounded, as I was at Imam Square in Isfahan, by giddy female college students shrieking "We love America so much!">>>

انتخابات آزاد

جنبش سبز از دو نقیصه مرتبط به هم رنج می‌برد. یکی، فقدان یک رهبری منسجم و جامع الاطراف بوده که بتواند اعتماد و حمایت اکثریت قاطع فعالان جنبش سبز را جلب کند، و دیگری ابهام در آرمان‌های جنبش سبز که از جامعیت لازم برای تأمین خواست‌های مشترک نیروهای فعال آن برخوردار باشد. سخنان و اظهارات رهبران «به واقع» (دو فاکتو)ی جنبش در گذشته غالبا مبهم، چندپهلو، متناقض، بحث‌انگیز و تفسیرپذیر بوده است>>>

If she was alive now

Discussing an article we had read about the Iranian legendary singer, Ghamar-ol-Mokook, my friend said, “I wonder what would happen if she were alive today?” Indeed. What would happen to a great performer, a lover of music, not to mention a woman with Ghamar’s free spirit in the Islamic Iran? The thought wouldn’t leave me for the rest of the day. In a twisted way, I realized that she did live in today’s Iran, albeit a hundred years ago! The article clearly indicated to such fact. “In those days, any woman without a proper hejab would be arrested.”>>>

خالی بندان

مسافرانی که از فلات ایندولند میگذشتند آوازه خالیبندی ایندولندی ها را به سراسر جهان می بردند. خالی بندی درایندولند تبدیل به روش موفقی در ارتباطات گردید. پادشاهان ایندولندی بر سنگ نوشته های زیادی داستان هایی از پیروزیهای خود را نوشتند که بعد ها ثابت گردید هیچکدام درست نبوده و بیشتر خالی بندی شاهانه اند تا حقیقت. برخی از این سنگ نوشته ها هم بعد از شکست های موهن بوده و پادشاهان ایندولندی برای اینکه ایز گم کنند، خود را پیروز میدان معرفی میکردند>>>

فاصله های بعید

زیر سیگاری را از روی میز بغلی ام برداشتم و با کبریت سیگار گربه را روشن کردم. همان طور که دود بالای سرش درست می کرد رو به من کرد و گفت: رفیق جان باید فکری به حال سقف خانه بکنیم چند روز است که چکه می کند. اگر مارسیا بود به کمک پرنده ها حتما چکه اش را درست می کرد.>>>