EXECUTIONS

They want our silence

We are weary and tired. But we are also angry and heartsick.

by Reza Mohajerinejad
10-May-2010 (57 comments)
Farzad Kamangar died yesteday, hanged from a crane with four other political prisoners. I re-read a half dozen times the letter he wrote last month entitled, “Be Strong Comrades.” In that letter he asks, “Is it possible to carry the heavy burden of being a teacher and be responsible for spreading the seeds of knowledge and still be silent? Is it possible to see the lumps in the throats of the students and witness their thin and malnourished faces and keep quiet?” I woke up yesterday morning to the news that five more political prisoners had been hanged by the Islamic Republic of Iran>>>

VIEW

Art & Opposition

Golshifteh Farahani & the Iranian cinematic exile

by Ali Naderzad
08-May-2010 (10 comments)
The first thing you notice about Farahani is her eyes. Big, intense, and a gaze that is at times uneasy. She wears almost no make-up—her only whim, a pair of fashionable sunglasses which she quickly removes after sitting down. I ask if she’s had time to enjoy the vibrant French cultural life, and she raves about a new play by Ariane Mnouchkine. But she also mentions being constantly on the road, working on a new film, her music or doing press meets. The conversation soon turns to the repression back in Tehran>>>

IDEAS

جنبش سبز و اهداف آن

آرمان‌های خود را به عنوان اهداف یا دستور کار جنبش سبز پیش نکشیم

by Hossein Bagher Zadeh
06-May-2010 (5 comments)
از جمله کسانی که تلاش کرده‌اند جنبش را در چهارچوب‌های سیاسی یا ایدئولوژیک خاصی محدود کنند و یا آرمان‌های سیاسی مشخصی برای آن برشمارند اعضای «اتاق فکر» (به تعریف آقای مهاجرانی) محفل جرس هستند. در هفته‌های اولیه پس از انتخابات، آقای اکبر گنجی بر اساس اظهارات رهبران اصلاح‌طلب جنبش (و تفسیر خود از این اظهارات) برای حضور در جنبش سبز قالب‌های سیاسی خاصی تعیین کرد و معیارهای سیاسی معینی برای شرکت در جنبش سبز برشمرد. پس از آن این تلاش از سوی برخی دیگر از اعضای این اتاق و به خصوص آقای محسن کدیور دنبال شده است>>>

INTERVIEW

Apocalyptic Islam

Interview with Abbas Amanat

by Fariba Amini
06-May-2010 (one comment)
the doctrine of the “authority of the jurists” (vilayat-e faqih) was a clear example of this shift from legalism to political power; an attempt to become relevant and regain the lost privileges. Contrary to common misperceptions about the clergy’s opposition to the state, throughout its history the clerical establishment in Iran almost never entertained a claim over political power; an area that traditional Shi’i jurists for centuries tried to avoid... Vilayat-e faqih should thus be seen as an act of empowerment, a discovery of the political potency of an Islamic ideology, while bypassing legal modernity>>>

PRISONER

خيره‌سر

نگفتن و انتقاد نکردن جنايت و خيانت است که گفتن نه تنها اتهام و جرم نيست بلکه خدمتی بزرگ

by Majid Tavakkoli
04-May-2010 (4 comments)
آنچه که من در دفاع از خود برای تبری از اتهام مورد اشاره دادستانی و رأی دادگاه انقلاب ذيل ماده ۵۱۴ قانون مجازات اسلامی به اتهام توهين به رهبری بيان می‌کنم اين است که اساساً لفظ «ديکتاتور» لفظی توهين‌آميز نيست. بسا اين‌که بسياری از نحله‌ها و جريان‌های سياسی و فلسفی به ستايش از اقسامی از ديکتاتوری پرداخته‌اند. چنان‌که در آثار افلاطون (و افلاطونی‌ها) به ستايش از حکومت‌های ديکتاتوری (استبدادی) فلاسفه و طبقه کارگر (ديکتاتوری پرولتاريا) برمی‌خوريم و حتی در انديشه اسلامی با انديشه فارابی درباره رييس اول در مدينه فاضله مواجه می‌شويم که همه اين جريان‌ها شخصی ديکتاتور صالح را بهترين حاکم و حاکم واقعیِ خير ِ جامعه و جمعيت آن جامعه می‌دانند>>>

VIEW

Fabricating news

The Nation's Dreyfuss in Iran again

by Ardeshir Ommani
30-Apr-2010 (one comment)
In its desire to build citizen to citizen contacts as a prelude to promote official dialogues and ultimately establish a normal diplomatic and commercial relation with the U.S., the Iranian government threw its doors open on U.S. individuals and groups who appeared wanting to allay the differences between the two countries. Although the majority of the peace groups and activists who visited Iran were well-intentioned, there were quite a few who were motivated by the idea of supporting certain political trends against the Iranian government>>>

LABOR DAY

روز کارگر

همه صابون های عالم نمی توانند پر های تو را سفید کنند

by cyrous moradi
30-Apr-2010 (5 comments)
یادم است وقتی دبیرستان می رفتیم، دبیری داشتیم که می گفتند افکار چپ دارد، هر از چند گاهی ساواک دستگیرش میکرد ولی دوباره سر وکله اش پیدا می شد. ریاضیات درس میداد. وقتی تازه از زندان آزاد می شد، همه اش مدح شاه را می گفت ولی کم کم که خاطرات زندان یادش میرفت، دوباره شروع میکرد آخر کلاس از اوضاع بد گفتن و انتقاد کردن. ما دیگر عادت کرده بودیم و یادم است که می گفتیم : دوباره واکسن یادآوری لازم دارد تا مجدداً تبدیل به آدمی شاه دوست گردد. بر خلاف اغلب چپ های دو آتشه ایرانی آن دوران، با استالین بد بود. >>>

GREENS

The Question of Violence

It’s sad how many leftists have fallen for this vile distortion

by Danny Postel
26-Apr-2010 (7 comments)
If Iran’s Green movement has a godfather, the Iranian religious thinker Abdulkarim Soroush recently said, it is Gandhi: “We are insisting adamantly that democratic, nonviolent change is at the heart of this movement.” Echoing Soroush, the Iranian philosopher Ramin Jahanbegloo has called the post-June 12 period “a Gandhian moment in Iran.” “Iranian public discourse has changed by drinking deeply from the well of nonviolence,” he observes, pointing to parallels “between the civil disobedience movement in today’s Iran and successful nonviolent movements led by Gandhi in South Africa and in India.”>>>

WAR

حسن فیروزآبادی و طارق عزیز

شعارهای تو خالی بجز دشمن تراشی و بهانه بدست بدخواهان دادن، چه نفعی برای مردم ایران دارد؟

by Amir Ladan
24-Apr-2010 (24 comments)
شعارهای تو خالی و ابلهانه و عربده کشی های مستانه حسن فیروزآبادی، در حد اقل باعث انزوای بیشتر، تحریم های شدیدتر و بالاخره ورشکستگی مزمن تر اقتصادی و سیستم پولی کشور خواهد بود و در حد بالا، جنگ و ویرانی و نا امنی و هرج و مرجی شبیه به اوضاع اسفناک امروز عراق در پی خواهد داشت. همانطور که طارق عزیز با ژستی متکبرانه اعلام کرد ما می جنگیم، برنده می شویم و هزاران هزار سرباز آمریکائی در کیسه های اجساد به آمریکا بر خواهند گشت>>>

WARNING

Tehran’s Fault Lines

No crisis plan in case an earthquake happens

by Helaleh F.
24-Apr-2010 (8 comments)
Tehran’s probability to have an earthquake is quite high due to some major fault lines going across the city based on many national geotechnical projects done in this field. The very densely populated metropolitan is the home of an estimated 13 million people and day-population of 15, is fully covered with seismically hazardous buildings. Before reinforcing the building seismic codes, buildings were built with no provisions of earthquake proof structures>>>

FILM

The Hurt Locker’s Missing Disclaimer

No Arabs Were Harmed During the Making of this Movie

by Ahmad Sadri
24-Apr-2010
I just saw The Hurt Locker on DVD. Movies about the psychological travails of professional killers are not exactly my cup of tea, but I have to admit that this one richly deserved the Oscars for Film Editing, Sound Mixing and Sound Effects. Its explosions jolted even my supremely blasé Maine Coon out of her slumber and favorite perch. I don’t even begrudge Katherine Bigelow and Mark Boal their Oscars for Best Director and Best Original Screenplay>>>

POLITICS

موسوی و رهبری جنبش سبز

آقای موسوی بیش از هر زمان دیگر به یک گفتمان دموکراتیک نزدیک شده است

by Hossein Bagher Zadeh
22-Apr-2010 (7 comments)
آقای موسوی در اظهارات اخیر خود بیش از هر زمان دیگر به تنوع جنبش سبز صریحاً و به خصوصیت دموکراتیک آن تلویحاً اذعان کرده است. در عین حال، اشاره شد که هنوز بخشی از دموکراسی‌خواهان (به شمول نیروهایی در درون جنبش سبز) به سابقه «خدعه» آقای خمینی در جریان انقلاب، به کسانی که ادبیات مشابهی را به کار می‌گیرند و یا پیروی از او را سرمشق خود قرار داده‌اند به دیده تردید و بدگمانی نگاه می‌کنند. آقای موسوی سعی دارد اعتماد همه فعالان جنبش سبز را کسب کند. او در این مورد گفتار خود را به تدریج تغییر داده است. ولی این مقدار در فضای سیاسی متأثر از تجربه تلخ خمینی کافی نیست>>>

HEROES

Iran's honour and future

The resilience of Iran’s imprisoned students and journalists

by Nasrin Alavi
18-Apr-2010 (2 comments)
“Unity” is a word that Iran’s hardline elite uses a great deal these days. Mahmoud Ahmadinejad’s televised address on 21 March 2010 on the occasion of nowrooz (Persian new year) was typical, in its reference to “the unity and solidarity of the Iranian nation”. The Iranian president’s rhetoric here is, in its brazen disregard of the country’s reality, at least consistent. This is the man who celebrated the fraudulent presidential election of 12 June 2010 - of which he was the chief beneficiary - as an example to “the world” (no less) of a “new humanitarian and true method of democracy” >>>

WEAPON

New Iranian Nuclear Deterrent

Israeli drone the size of a 737

by Keith Thomson
18-Apr-2010 (5 comments)
Less than two weeks after Iran announced its highly enriched uranium plans, the Israeli Air Force staged a ceremony in honor of the "operational acceptance" of new Heron TP (known internally as the Eitan) UAVs. The Israelis might ordinarily have marked a transaction such as operational acceptance with no more pomp and circumstance than a signature and a nice pen. It's reasonable to assume that the ceremony's intended audience was a thousand miles away, undertaking preparations for National Nuclear Day>>>

SHOCK

ايرانيان در شوک

پيکر معترض جامعه ی ايران دارد دوران گذار از مرحله ی شوک زدگی به مرحله ی عادی شدن را طی می کند

by shokooh.pasargad
18-Apr-2010 (one comment)
اين روزها، به نظر می آيد که سايه ی سرد و تلخی بر سر سرزمين مان، ايران، افتاده است؛ مثل سکوت وهم انگيزی که طبیعت پس از زلزله پيش می گيرد؛ سکوتی که در آن هم ترس هست و هم بی حالی. ديگر فرياد دلداری دهنده و شوق انگيز «نترسید! نترسيد ما همه با هم هستيم» شنيده نمی شود، ديگر از «با هم بودن» ها خبری نيست؛ ايميل ها ديگر رنگی از هيجان ندارد و تلفن ها زنگ اميدشان را گم کرده اند>>>
« first‹ previous…424344454647484950…next ›last »