MAESTRO
Photo essay: Mohammad Reza Shajarian and the Shahnaz Ensemble
by
Ali Khaligh >>>
EXPECTATIONS
Cultural values were much more influential than acknowledging my own feelings
Immigrant men and women from the Middle East experience changes differently. Men usually experience a sense of loss--loss of control, privileges, and status. On the contrary, women experience a sense of opportunity, freedom and possibilities. The same had happened to my late husband and me. More and more I acted as a curious observer who was soaking up learning opportunities like a sponge, and it strained our marriage when I felt that he acted unmotivated and disinterested in the new changes in his life, regretting the missed opportunities in the old country
>>>
IDEAS
A non-threatening way to come together and define a common vision
As I researched the various methodologies and process examples I could find, I soon realized that the saying, "All politics is local" was also applicable to the problem I was working on. All community organizing is local. Trying to organize Iranians as one national community was virtually impossible. The character of each pocket of Iranians, East Coast Iranians versus West Coast Iranians, even Northern California versus Southern California, Iranians were as diverse as the regions they live in. What follows is the result of over 18 months of research and reworking
>>>
TANZ
پاسخ یکی از روحانیون بلندپایه به نامه سروش
در پاسخ به نامه دکتر سروش به روحانیون بلندپایه قم، یکی از ایشان طی نامهای به نامه وی پاسخ گفت. به گزارش خبرنگار ما از قم، این نامه در پاسخ به نامه دکتر سروش که در آن از مراجع و علمای ناراضی قم خواسته بود اگر ناراضی هستند از قم به نجف عزیمت کنند نوشته شده است. در آن نامه سروش به برخی علمای ناراضی قم و مشهد توصیه کرده است که چنانچه نمیتوانند به رفتار حکومت اعتراض کنند لااقل به عتبات مهاجرت کنند تا بدینوسیله نارضایتی و جدا بودن راه خود از حکومت فعلی ایران را به مردم نشان دهند. مطلبی که برخی از ناظران محافل دینی و روشنفکری دینی از آن به نوعی اتمام حجت یاد کردهاند. متن نامه این عالم سرشناس قم به آن نامه به شرح زیر است:
>>>
HEJAB
مبارزه رژیم با بدحجابی، سیاسی است
گرم شدن هوا در ایران همه ساله با یک سرکوب فصلی همراه است: تعرض به زنان به بهانه بیحجابی یا «بدحجابی». در این فصل که پوشش سنگین سر و تن در هوای گرم غالب نقاط ایران با مشقتی طاقتفرسا همراه است، حجاب اجباری حکومت به عذاب مضاعفی تبدیل میشود. نفس این که زن در این حکومت محکوم به پوشش اضافه در مقایسه با مرد است خود بیان صریح زنستیزی این رژیم است
>>>
LETTER
دکتر سروش: اکنون نوبت شما خاموشان ناخرسند است
by Abdolkarim Soroush
حدیث حکومت شیعی و خطر زوال آن هم بهانه ای و افسانه ای بیش نیست. این حکومت چه شباهتی به سیره و سنت و شیوه و شریعت سردار عدالت ،علی(ع) دارد تا لاف از شیعی و علوی بودن زند؟ علی کجا و اکرام جاهلان و الجام عالمان کجا؟ علی خود از پیامبر اکرم میآورد که بارها فرمود «جامعه ای که در آن ضعیفان نتوانند حق خود را بی لکنت زبان از قدرتمندان بگیرند جامعه ای ناپاک است» (نهج البلاغه، نامه به مالک اشتر) و حقا که نظام ولایت مطلقه جز این جامعه ناپاک دست پختی نداشته است که در آن قوه قضائیه پاک هیچ کاره است و قصابان همه کاره. امروز جانی تاوان انتقادی است. نقادان غدر می بینند و مداحان قدر
>>>
FATEMEH
درددلهایی به مناسبت ایام فاطمیه
میگویند وقتی خدیجه حامله بود فاطمه از توی رحمش با او حرف میزد و نه فقط با او اختلاط میکرد بلکه او را دلداری میداد! این بماند که خدیجه قبل از فاطمه پنج شش شکم زاییده بود و علی القاعده میبایستی چم و خم کار دستش باشد. ولی بگذریم. موقع وضع حمل هم. . . اینجایش را بگذارید از دیگران نقل کنم که بعد نگویند فلانی آب تویش کرده است. اما ناگاه چهار زن بلند قامت گندمگون که گویی از زنان بنی هاشم بودند وارد شدند. خدیجه ترسید! یکی از آنها گفت: “ای خدیجه، نترس. ما فرستادگان پروردگار توایم؛ ما خواهران توایم:
>>>
IDEAS
Interview with Azar Nafisi
"A critical exchange with one’s own past is a sign of confidence and the first step towards accepting responsibility, and freedom always comes with responsibility. Having said this, I criticized that aspect of my past that was too ideological, when we did not tolerate views other than our own. Left or right, ideology is dangerous. I did not change my views about human rights, women’s rights or democracy, what I did change was an absolutist attitude. It happened to come to us in the form of a leftist ideology, but I see little difference between leftist and rightist ideologies..."
>>>
ADMISSION
مهم این است که حقیقت به تمامی روشن شود
اکنون که حاکمیت به زبان خود به فاجعه قتل عام سال ۶۷ اذعان کرده، وقت آن است که دادخواهی قربانیان این قتل عام از راههای قانونی و رسمی دنبال شود. اگر تا کنون و حتا در دوره اصلاحات هیچ وکیل دادگستری نمیتوانست خطر طرح این دادخواهی را بپذیرد، اکنون که این تابو رسما شکسته شده خطر این کار به مراتب کمتر شده است. باید اکنون به دادگستریای که آقای جعفری دادستان تهران آن است مراجعه کرد و به استناد سخنان او خواست که پروندههای قتل عام ۶۷ باز شود و به خانوادهها گفته شود که عزیزان آنان چرا و چگونه سر به نیست شدند
>>>
CANNES
Kiarostami defends jailed fellow direcor Jafar Panahi
In his introduction Kiarostami said, “cinema has been attacked, which is why I am intervening.” He further stated that on his way to the Palais, he got a message from Panahi’s wife, to call her as soon as he possibly could.” Kiarostami interpreted this as being positive news, interestingly enough since it could be negative, too. Kiarostami said, “the fact that a filmmaker has been jailed is intolerable … an entire art form has been jailed.” The Iranian filmmaker also mentioned the March letter which appeared in the New York Times and told us he had brought a stack of them along in case any of the journalists present needed a take-home copy
>>>
VIEW
Surgical raids on the suspected publishers
The grueling process to obtain printing rights for the first edition of a book is physically and emotionally daunting to the extent that many authors and poets prefer to live in a self-imposed state of idleness. If and when a literary master-piece dares to shape, its author is summoned to the Ministry of Ershad for questioning and endless interrogations. Once a book is accepted for further consideration, Ershad’s special examiners assume the role of writers and poets themselves and demand modifications and annexations to the text. The book is then sent back to the publisher for repeated revisions
>>>
PANAHI
Iranian democracy at the Cannes film festival
by Bernard-Henri Lévy
This year, two great figures are absent at the International Film Festival of Cannes. The first is Roman Polanski, and the readers of Huffington Post know that I have spared no effort to plead and defend his cause over the past seven months. (Moreover, the pathetic declarations of Ms. Charlotte Lewis haven't made the slightest dent in my determination.) But the name of the second is Jafar Panahi; he is Iranian. Tim Burton chose him to be a member of his jury, and if he is unable to be there, it is because he is incarcerated in the terrible Evin prison, near Tehran, where he was thrown by the obtuse and criminal fanaticism of Ahmadinejad's police
>>>
VIEW
This latest round of executions is about more than the old enmity with the Kurds
Five young Iranian Kurds were executed last Sunday in summary trials reminiscent of the era that immediately followed the fall of the Shah and the rise of Ayatollah Khomeini in Iran. Even according to government-backed press, the victims had been kept incommunicado for most of their imprisonment and had little or no access to lawyers — a violation of Iran’s own laws. Gone are the regime’s efforts at keeping up pretenses, at casting itself as the authentic but misunderstood regional democracy. The evolutionary clock, which the West briefly believed to have been ticking in Tehran, positively wound down last week
>>>
VIEW
Can an attack deny Iran the bomb?
by Malfrid Braut-Hegghammer
As the international pressure on Iran intensifies, the option of bombing Iran's nuclear facilities remains on the table. It is widely believed that a limited strike targeting key nodes in the nuclear complex can delay Iran's acquisition of nuclear weapons by several years. However, a fresh look at the historical record suggests that an attack can intensify the Iranian nuclear challenge and push Iran across the nuclear weapons threshold sooner rather than later
>>>
CAPITAL PUNISHMENT
برای پایان دادن به این خشونت وحشیانه چه میشود کرد؟
مخالفت با اعدام مخالفت با مجازات جانیان نیست (در واقع، میتوان استدلال کرد که اعدام برای مجازات جانیان کافی نیست)، مخالفت با اعدام مخالفت با خشونت است، مخالفت با مجازات بیگناهان است، مخالفت با آدم کشی است، مخالفت با گروگان کشی است، مخالفت با وحشیت بدوی است. اعدام تنها اعدامی را از حیات محروم نمیکند و بلکه اعدام کننده را از انسانیت تهی میکند. اعدامی میرود، ولی اعدام کننده میماند با همه آثار و عواقب روانی و فرهنگی و اجتماعی اعدام برای او و جامعه و محیط و نزدیکان او. اعدام مسئله اعدام کننده است نه اعدامی
>>>