Current Events

نوعی تحقیر ملی

فردای دستگیری آيمی گودمن و زنان چپ فمینیست در آمریکا، ما در فرانسه به علت توفان، نه تلفن داریم و نه اینترنت، سر کار هستم و هنگام تنفس، به سالن استراحت کارمندان می روم و در حالی که سیبی گاز می زنم در سکوت به ایرن نگاه می کنم که مثل همیشه دارد روزنامه لوموند را از اول تا آخر می خواند. ازش می پرسم: "خبرای جالب داری برامون؟" و ایرن داستان "آنا گلدی" را به طور خلاصه برایمان تعریف می کند. سرگذشت آنا گلدی، ساحره ای سرانجام محبوب را در روزنامه لوموند ببینید. آنا گلدی، زنی که روزی به جرم جادوگری محکوم شد و سرش را با گیوتین از تنش جدا کردند حالا پس از دویست و بیست و شش سال پارلمان سوئیس به بیگناهی او رأی می دهد!>>>

Hero for humanity

Today, I am grieving at the loss of 83 year old legendary actor and social activist Paul Newman, who was also a great humanist and dedicated his life to helping the world's needy, especially the sick children. Although I had met him only once at a fund raiser for his ‘Hole in the Wall’ charity, I felt I knew him rather well, not simply because I am like countless millions of others a devout fan of his movies and always admired his tireless charitable activities, but also because Paul was a dear friend of my brother, Mohsen>>>

آنکس که نداند و نداند که نداند

آنکس که بداند و بداند که بداند
اسب خرد از گنبد گردون بجهاند
آنکس که بداند و نداند که بداند
بیدارش نمایید که بس خفته نماند
آنکس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به منزل برساند >>>

پینوکیو در نیویورک

پیش بینی می کنم احمدی نژاد پس از بازگشت به وطن نیازمند جراحی دماغ بشود، بعید می ‏دانم یک رئیس جمهور در طول تاریخ در عرض یک روز این همه دروغ گفته باشد. محمود ‏احمدی نژاد در مصاحبه با چند رسانه مهم گروهی آمریکا شرکت کرد و با توجه به اینکه ‏مطمئن بود کسی دوروبرش نیست، هر چه دلش می خواست گفت... احمدی نژاد در مصاحبه هایش اعلام کرد در ایران ‏زندانی سیاسی وجود ندارد، استادان دانشگاه تحت فشار نیستند، در ایران آزادی مطلق وجود ‏دارد، 98 درصد مردم از دولت حمایت می کنند، قانون مخالف همجنسگرایی هفتاد سال قبل ‏تصویب شده، در ایران کسی فقیر نیست ومن نماینده دانشگاهیان بودم و در انتخابات پیروز ‏شدم. حالا چکار کنیم؟ به نظر شما اگر کسی تصمیم بگیرد رسما دروغ بگوید چه راهی برای ‏نشان دادن دروغ هایش وجود دارد؟ و اگر ثابت شد دروغ می گوید با او چه می شود کرد؟ ‏ >>>

سه کلوز آپ از "شکیبا چون خسرو!"

خسروی خسروان، من و تو، با کمی پس و پیش، جز این که از یک دانشکده عبور کرده باشیم هیچ پیوندی نداریم. پس دانشکده بود و تئاتر بود و دانشکده هنرهای زیبا بود و صادق هدایت روزی در آنجا کار کرده بود و شما بعدها به دانشکده پای گذاشته بودید و دپارتمان تئاتر بود و رئیس دپارتمان در آن سالها بهرام بیضایی بود... خاطره اولم برمی گردد به دیداری در پیش و یا در آنتراکت و یا در پایان اجرایی از برشت در یک حیاط یک مدرسه. تابستان پنجاه و هفت بود. من تازه از اولین سفرم به اروپا برگشته بودم و موهایم را کوتاه کرده بودم و پیراهن مردانه و آبی بلند پدرم را با شلوار جین پوشیده بودم. آن شب در حیاط آن مدرسه، چندتایی از بچه های دانشکده هم بودند و تانیا (همسر سابق ات) هم بود و تو هم بودی. با هم سلام و علیک کردیم و تو از من تشکر کردی و من هاج و واج ماندم که چرا؟ >>>

Optimistic future

John Limbert is a former American hostage. He is also one of several former hostages who have spoken out arguing that the US should engage in negotiations with Iran. John and Parvaneh met in Iran in their mid- twenties, got married and had their children in Iran. John Limbert did not just fall in love with an Iranian woman but with the country and its people, though naturally he felt differently after he was taken hostage. John has written numerous articles and a book, “Shiraz in the Age of Hafez: The Glory of a Medieval Persian City” (University Washington Press), which is about the city where he lived, studied and taught>>>

But, why?

The collaboration of various sectors of society with the centers of power and the religious authorities can be attributed to ignorance, and one could say that every society has its share of ignorant individuals, who are used and exploited by influential and powerful elements or its ecclesiastic orders. But what about the group that calls itself progressive, intelligent, on the intellectual vanguard, supporter of the people, and such names, and its claim to moral authority has filled every ear? Should we close our eyes to the truth that almost every political organization, whether on the left or the right, religious or secular, nationalistic or otherwise, in the most self-serving way have colluded in this suppression? >>>

On the political map

Darius Shahinfar, the first generation American of Iranian descent who captivated the attention and interest of the Iranian American community from coast to coast, lost his bid to be the Democratic nominee for New York’s 21st Congressional District last night. The disappointing result was the culmination of a ten month journey which saw Mr. Shahinfar embrace his Iranian-American heritage and identity. The long-shot candidacy of Shahinfar in a five-person field was particularly notable for the serious amount of money he was able to raise for a political neophyte in his first election>>>

What is the truth?

The “Cultural and Arts” division of the IRIB channel 3 has released a two episode documentary program directed at explaining the problem facing the Iranian Youth. It is centered around the popularity of Iranian Rap music and titled “Shock”. The program is quit dreadful in the level of untruthfulness and absurdity is uses to explain the issues and problems facing the young people of our nation. Some of the readers here might ask, “well, what did hell did you expect”? My answer is, more than what I saw!! A little about the Iranian youth, this crucial demographic group between the ages of 15 and 29 comprises more than one-third of the nation’s population>>>

آن سه شنبه ی شوم

آن روز، از زماني که با صداي زنگ ساعت چشم از خواب گشودم لرزه اي به جانم افتاد. بايد سريع حاضر ميشدم و چشم به راه تعميرکارِ شوفاژ ميماندم، گفته بودند براي تعميرِ دستگاه در طول روزِ ۱۱ سپتامبر سر ميزنند ولی ساعتش را مشخص نکرده بودند. سرتاسر روز در خانه ماندن و انتظار! دلهره اي غريب داشتم. دلهره ميراثي! دلشوره مزمن! يا به قولِ خاله ام: «دِلَه هولَه» دو سه روز بود که زير پلکم ميپريد و دستانم بي جان بود. گمان بردم که از سر خستگي است و بهتر است حداقل امروز را خانه بمانم و استراحت کنم. در خانه ماندن و انتظار صداي زنگِ در؟ هميشه حسِ وقوعِ حادثه اي شوم مضطربم ميکرد. پيش ترها به يادم مي آمد که هر بار پيش از هر حادثه شومي در خانواده، گرفتارِ اين دلشوره بي مورد ميشدم و از پيش آمدي ناشناس ميترسيدم و بي دليل کلافه بودم. حس ششم نبود؟ >>>

Perils of the Persian Gulf

As an academic of at least 40 years of research experience in geographical, historical, political and legal affairs of the Persian Gulf, I do not find it easy to see continued conspiracies against Iran, her territorial rights and integrity and the consequential threats to peace and security of that region without trying to voice out the concern of the people of Iran as well as that of other peace-loving people of the region. These concerns are provoked by racially inclined activities against Iran’s historical identity, her national dignity, and her territorial integrity along the line of former Baath party’s anti-Persian legacy >>>

OOBAAMAA

Bay Area Iranian American Democrats (BAIAD) held a special public event featuring Steve Westly, the former candidate for California governor and co-chair of Obama’s campaign as the keynote speaker. The eloquent MC, Lily Sarafan, started the event by welcoming everyone and introducing the agenda for the evening which included a roster of speakers and grassroots community organizers. The first speaker was Ira Ruskin, the California assemblyman from the 21st district who has led key efforts on environmental issues. Ira commended the Iranian American community for taking the lead in becoming one of the fastest politically active ethnic groups in America; according to him it took other immigrant minorities many generations to realize the value of activism and civic participation>>>

مونیک واقعی بود، یعنی هست

امروز درست دوازده روز است که از مونیک بی خبرم و همین نگرانم می کند. باید پیش از این که خیلی دیر بشود این مطلب را در موردش بنویسم. تا پیش از این جریانات اخیر، یعنی تقریباً تا دو سال پیش مونیک به قول ایرانی ها یک دختر "همه چی تمام" بود. اول از همه: خوش هیکل بود، مونیک دختر بلندبالایی با اندامی متناسب بود. دوم: شیک بود. مونیک با موهای بلند خرمایی و اندام کشیده اش، خوش لباس هم بود، بیشتر اوقات مینی ژوپ می پوشید و ساق ها و ران های کشیده و خوش تراش خود را در جوراب شلواری های نقش دار در معرض نمایش می گذاشت. سوم: مونیک هنرمند بود. مونیک آرشکیت و نقاش بود یعنی هنوز هم هست. مونیک در رشته معماری تحصیل کرده است ولی نقاشی را بیشتر دوست داشته و تابلوهایی با طرح های آبستره می کشید، یعنی می کشد یعنی امیدوارم هنوز بتواند نقاشی کند. چهارم: خانواده دار و اصیل. مونیک از یک خانواده ی اصیل فرانسوی بود،>>>