Nadid Padid

...>>>

نسرین را دریابیم

هموطنان: نگذاریم فریبکاری، ستمگری، و دروغ و تهمت زنی های مرسوم در برخی از رسانه های داخلی خود را به عرصه رسانه های جهانی بکشانند و با سوء استفاده از کم اطلاعی و ناشی گری خبرنگاران خارجی بر نقض حقوق بشر در ایران سر پوش بگذارند. جهانیان باید بدانند که زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران را دانشجویان، روزنامه نگاران، فعالان حقوق زنان؛ معلمان، وکلا و حقوق دانان، اصلاح طلبان سیاسی، مدافعان حقوق اقوام و اقلیت های مذهبی، کارگران و حتی روحانیان معترض و خشونت پرهیز تشکیل می دهند که حتی بر مبنای قوانین خود جمهوری اسلامی مرتکب جرمی نشده اند>>>

Thick Plot, Thin Facts

The replacement of Foreign Minister Mottaki with Ali Akbar Salehi is the end result of many variables. One of them, and perhaps not the major one is a series of setbacks in the realm of foreign policy execution: 1) passage of the UN resolution reprimanding Iran’s violation of human rights; 2) failure of securing a seat in the UN Women’s Rights Panel; 3) Iran’s arms shipment arrested in Nigeria, which had a negative impact on Iran’s foreign policy with regards to Africa; 4) UNESCO reneged on holding a philosophy conference in Iran>>>

بهت فکر می کنم

بهت فکر می کنم. زیاد فکر می کنم. به پوست تنت، به صورتت وقتی چشات بسته ست، به صورتت وقتی که چشات بازه. به این فکر می کنم که چقدر دوست دارم دست کنم لای موهات. و به این که چه طور ممکنِ موهای به این کمی این قدر گره بخورن. هر بار که آروم دست می کشم لای موهات آخرش یه دونه اش کنده می شه. و تو در عین آرامش یکهو یه چین کمرنگ می افته به ابروهات>>>

The Movie We Most Wanted to See

Maybe it had to do with the way we remembered coming to America, which was already the dreamed-about place and which was still the dreamed-about place for so many people in our family in Iran, and it felt strange to go to the place where people went to dream even after we were here. Maybe it felt like we ought to be the ones who were living since we were here. What was the living that you did in America? We didn't know. We tried all kinds of things and usually just came back to each other and our house>>>

کرم ها

همیشه شاکر بوده ام
 وقتی که روزگارم در مه گم شد
برای آن روز های طلایی -  برنزی - مسی - آهنی
حتی زمانی که فرسوده و فراموش
در خیابانهای بیگانه البسه ام را تشعیع می کردم
همیشه شاکر بودم >>>

Yare Aziz

...>>>

Ghosts or Heroes?

A recent email floated by, you know, the kind of email that presumes to be one of our "intellectual moments" and slyly asks you to consider an exercise, one of those annoying peace-nik ideas you can't seem to refuse to try. This one challenged me and the rest on the bcc, to instead of the obvious slamming, to come up with 5 good things to say about, in this case Ahmadinejad. As merely an altruistic exercise in forgiveness, or some sort of capitulating pious in-giving, or whatever>>>

معجزه کریسمس در تگزاس

سال پر برکت ۷۶-۱۹۷۵ برای ایرونی جماعت سرشار از عشق و حال بود - پول نفت و دل‌ بی‌ غم! اما اون پاییز که از ایران برگشتم، دست به نقد، سیلوی جان منو ول کرد (سیلوی که یادتونه ... از قصه‌های بد برای بچه‌های بد). گفتم که باکی نیست، و چسبیدم به درس و مشق. بر عکس خرخون شدن من، مهدی عرب (آقا مهدی رو که حتما بخاطر دارید، از همون قصه‌ها ...) درس و مشق رو کنار گذاشته بود و بقول خودش، "بیزنس من" شده بود>>>

Joining Them

Don’t know what makes me think of the old saying, “If you can’t beat them, join them.” It sounds rather hostile, doesn’t it? But I have always been good at “Joining them” even where “beating them” hasn’t been the issue. As a child, I joined the village kids on my father’s farms and played their games. As a young adult, I wore a headscarf -- way back before it became mandatory -- so I could work in the earthquake-stricken city of Ghaen, where women observed hejab. Like a chameleon, I adapt and try to blend into my surrounding>>>

حماسه حلاج (3)

ای ذات تو لا یزال و سبحان
وی وصف تو فوق وهم انسان
از گرده گل به پای زنبور
تا شهد عسل به جویباران
از پویش بی بدیل نوزاد
در حالت جستجوی پستان
>>>