آب در هاون کوبیدن

در ایران معاصر اعتراف گیری تاریخچه ای دیرپا دارد و در رژیم سابق و فعلی به وفور مورد استفاده قرار گرفته است. پرویز نیکخواه، کورش لاشائی، رضا براهنی، غلامحسین ساعدی، و پرویز قلیچ حانی از معروفترین قربانیان پروژهء اعتراف گیری در رژیم پهلوی به شمارمیروند. پرویز نیکخواه در دادگاه به عنوان یکی از عوامل طرح ترور محمدرضا شاه در سال ۱۳۴۴ به ده سال زندان محکوم شد و مدت شش سال در مقابل فشارهای ساواک ایستادگی کرد ولی به یکباره مقاومتش در هم شکست و در ششمین سال زندان به جرم خود اعتراف کرده و شروع به همکاری با رژیم شاه کرد. پس از آن بود که از کسوت یک قهرمان خارج شده و حتی بین همفکرانش در گروه های چپ نیز به عنصری منفور و خائن بدل گشت>>>

Lessons from Pakistan

Public anxiety about Iran's nuclear intentions is focused on the Natanz uranium enrichment plant, which in many respects -- in both the public debate and the policy discussion -- resembles the situation in the 1980s when there was growing concern about Pakistan's Kahuta enrichment plant. The lessons that can be draw from that experience are not encouraging. The comparison is particularly appropriate because Iran uses the same high-speed centrifuge technology to enrich uranium as does Pakistan. Photos of Iranian centrifuges show some of them as identical to Pakistani designs developed by the disgraced A.Q. Khan>>>

دیوریان

تا آقای زنگنه را دیدم زود فهمیدم که حالش خوش نیست. زنگنه بنگاهدار محلمان است. مردی جاافتاده که در کار جوش دادن معاملات خرید و فروش و رهن و اجاره املاک ید طولانی دارد. همیشه اورکت سبز آمریکایی که 25 سال پیش در تهران مد بود، می پوشد. سبیل هایی به سبک چارلی چاپلین دارد با قدی کوتاه، چشمانی زنده و قهوه ای و پر از شیطنت ، همواره پر جنب و جوش. مدیریت خوبی دارد. کارها را خیلی راحت تقسیم بندی کرده و هر مشتری تازه واردی را به مسئول مربوطه ارجاع میدهد.آپارتمان های اجاره ایی، فروشی، خانه، مغازه ، ویلایی، زمین بایر، زیر پله، اطاق دانشجویی ، مجردی ... هر کدام تحت مباشرت فردی که زنگنه با توجه به خصوصیاتشان گزینش کرده است>>>

Yeki bood, Yeki nabood

I put on my shoes and run downstairs,
all the while wondering,
Just how large will the protests will be today,
as they grow and shrink from evening to evening,
like some sort of new weather phenomenon
that has settled on the corner of Wilshire and Veteran,
unable to pass over the tall white building just behind >>>

راهرو

امروز
قرنی­ست از آن
امروز مو‌هایم
با برف‌ها هم­نشینند
لیک هنوز
تمام سلول‌هایم سر به دیوار می‌کوبند
با آن یاد‌ها
آن فریاد‌ها >>>

Pieces of the puzzle

The history of civil unrest in Iran since the inception of the Islamic Republic in 1979 points at an ever-increasing discontent among the general population in Iran. Whether this is an existential threat to Iran’s regime has a lot to do with what the ruling class may decide to do with the current unrest. There is a substantive difference between this one and all the others. One may argue that this upheaval is a natural culmination of the preceding ones which were left unresolved and followed by more forceful repression. To more objectively digest the situation in Iran it might be advised to have an open mind about the classification of the protesters>>>

ايران برای همهء ايرانيان؟

بنظرم می رسيد که شعار «ايران برای همهء ايرانيان» بجا و بهنگام طرح شده است. در سال 1376 بخش عمده ای از ايرانيان دريافته بودند که، با وجود حکومت اسلامی، مالک موطن خويش نيستند و به حد شهروندان درجه دو و سهء وطنشان سقوط کاگر نيک بنگريم، آشکارا می بينيم که نسل امروز ايران تاريخی سی ساله را در اين تفسير خلاصه می کند که «پدران و مادران ما برای تحقق "استقلال و آزادی" به پا خواستند. از آنجا که کشورشان را در تصرف عدوانی بيگانه می ديدند خواستار استقلال شدند، و چون آزادی های مصرح در قانون اساسی مشروطه را به دست دربار بر باد رفته می يافتند، از آزادی خواهی به جمهوری خواهی رسيدند. اما فريب بزرگ از آنجا آغاز شد که دينکار اعظمی، که بيشتر مددکار شيطان بود تا بندهء خدا، از فرصت استفاده کرد و لفظ بی ربط و معنا و خطرناک "حکومت اسلامی" را کنار آن دو خواست موجه و شيرين نهاد >>>

Crisis of Alienation

The solution to the current global economic crisis which is the direct result of the private sector dominance and decades of deregulation (regulations in favor of the dominant private sector) is now being presented in the form of massive public (government) intervention by way of the public ownership. But the instantaneous reaction has been against such intervention on the ground that government intervention simply means the loss of freedom. How ironic that in the name of freedom, the very essence of freedom by way of commodity peddling, commodification, market supremacy and market fundamentalism is being altered. This is a natural outcome of indiscriminate application of concepts in an ideologically loaded, politically distorted process and private sector dominant environment>>>

Becoming a Mind Reader

What I’m about to reveal to you is not that difficult. As a matter of fact, it’s very easy. The truth is you already know how to do this. Here’s how it works. What I’m going to show you is – you observe yourself doing it and be more conscious when others do it. There are three things I’m going to talk to you today – The Eyes, The Hips, and The Skin. All three of them give you unconscious signals when someone communicating with you. Remember, when somebody is communicating, they are communicating more than the word that they are communicating. There’s body language, tone of voice and many other things.>>>

Heart aches for peace

This wretched heart of glass
Aches with each beat each pulse
Enfolded in pure silk net
The silk net is tight and strong
Won’t tear, expand or let go
Slowly squeezing the breath
Out of this heart that aches >>>

Much unconsidered

A much unconsidered thought: “in this rotten land,
What can captives do, with shackles of confinement?”
To run with shackles, that’s a skillful deed,
Else the ball runs freely on the princes’ field.
Many such imprisoned, like the golden Sun,
Have laughed down on comedy of these showmen >>>

Final show down

The world patiently waited for the Iranian election in hopes to see a change of sort towards moderation and semblance of sanity. Only to see their votes adulterated, their hopes vanished; frustration and anger renewed. As the events unfolded before us, we witnessed the extent and severity of the pain inflicted on Iranian people. We share that pain and feel obliged to stand by our Countrymen however we can. This Article is dedicated to those who had the courage to walk the streets with a green sign of defiance. At this stage , we find Iran in the state of a multi-dimensional cubical that could land on any side, and perhaps on the side that bears the center of gravity. At the top of this cubical is the ruling clerics>>>

قلع وقمع

با تنفیذ و تحلیف محمود احمدی‌نژاد به عنوان رییس جمهور جدید اسلامی ایران، و نمایش «دادگاه» سران اصلاح‌طلب، کشمکش بین دو جناح حاکم در این نظام به مرحله آشتی‌ناپذیری رسیده است. جناح ولی فقیه عزم خود را بر نفی کامل جناح مخالف به نمایش گذاشت و راه را بر روی هرگونه سازش و راه حل مرضی الطرفین (که خوش‌بینانی انتظار می‌کشیدند) بست. به راه انداختن نمایش «اعترافات» سران نیروهای اصلاح طلب در آستانه اعلام رسمی ریاست جمهوری احمدی‌نژاد به روشنی به منظور ضربه زدن به حیثیت و اعتبار این جناح در جامعه صورت گرفت. علاوه بر آن، حاکمیت، رهبران این جناح را نیز بلافاصله هدف قرار داد. روزنامه کیهان به عنوان خط دهنده سیاست حاکم در تیتر صفحه اول خود از «خیانت» آقایان خاتمی و موسوی سخن گفت، و آقای خامنه‌ای از این افراد (و احیانا دیگرانی مانند کروبی و رفسنجانی) به عنوان «خواص مردود» یاد کرد>>>