مردان میهن

در این گرداب خواب و بیداری
ز زخم تاول تسلیم
میچکد کینۀ عصیان.
در این گودال عقربها
ز زهر منبر تقلید
می بارد سنگ سار لاله ای زیبا.
در این مرداب نامردان
ز خشم نعرۀ تحقیر
می پاشد بذر بیزار جوانمردان. >>>

A Better Way

The assumption that the Iranian theocracy is unchangeable leaves no room for any possible opposition groups to work together. After the revolution of ’79 and the power struggle within the undefined system, the Iranian people and political groups have become more divided for not wanting to be the pawns in yet another revolutionary movement, unless there are some power guarantees. Unfortunately there are no guarantees. Essentially the issue goes deeper than normally is discussed. There are no unifying ideologies and/or attractive movements that are supported by the Iranian people. The experiences of the last revolution have put a bitter impression that will not vanish for a long time>>>

مانی

این ترم درس جدیدی بنام "مذهب و جامعه" برای دانشجویان مبتدی رشته جامعه شناسی گفتم و این بهانه ای شد که بار دیگر در مورد الهیات شُرور مطالعه کنم. توجیه بیعدالتیهای مشهود در عالم را در الهیات مسیحی "تئودسی" میگویند. کلام ادیان ابراهیمی پاسخهای جالبی به این مسأله داده است که صورت ساده یکی از آنها را در کتاب خواندنی "عدل الهی" اثر مرحوم مرتضی مطهری میتوان سراغ کرد. ریاضی دان و متألّه مسیحی لایب نیتس در بحث مفصلی ادعا میکند که خطا بر قلم صنع نرفته است واگر نارسائی در عالم میبینیم اشکال از قامت ناساز بی اندام ماده است و نه تشریف زیبای خلقت خداوند. بعبارت دیگر ِاشکال از آفرینش نیست بلکه این نقص ذاتی ماده است که قابلیت پذیرش خیرمحض الهی را ندارد. پس شرور عدمی اند یعنی خدا فقط خیر و نیکی آفریده و جنس همه بدیها از نیستی است، همانطور که ظلمت نبود نور و مرگ نبود زندگی است>>>

This great moment of change

Swaying from this moment to another, I’m going from age to age, looking back with resentment or thrill, to define this singular instant that carries its weight on me, and I’m disfigured, haunted, stabbed, distorted, disappointed or content – over and over -- by times, by faces, by who I were. By who I didn’t want to be. I’m three. Running in between dying trees of my grandmother’s backyard, I’m surrounded by the shadows of the tallest walls of the world. I leap over dead roots of oaks and I touch the sadness of Grandma’s weeping tree. I pass by that broken seesaw that nobody else has ever shared with me, and the sky gets lost and the trail that could take me back to the house. It’s raining and I’m scared>>>

Farimah's Story

Farimah was late to the wedding. By the time she showed up the Aghd was over and the guests at her friend Sima’s daughter’s wedding were drinking merrily in preparation for the dinner reception. She found Sima with the bride and handed her small package containing her present to the beautiful bride. Sima told her she looked exceptionally lovely tonight. Farimah appreciated the rare compliment from her fashion designer friend! The photographer was busy flashing pictures at the clusters of guests surrounding the bride and the groom. She joined in a pose with Sima and the newlyweds, flashing her smile at the photographer. She felt his gaze on her before her eyes could see him and her brain started a somersault of puzzlement and slow recognition>>>

وصل

مادرم که در همه این سالها ی

کورمالی من اینجا بوده است

نمی داند

قبرها کجایند

دراین بهشت زهرای بزرگ >>>

The interrogation

"I had forgotten,
pumping my iron,
then falling asleep,
unwell and dirty,
the latticework
of reality
zooming  into  focus
from far to the close.
Shall I describe
how I feel? >>>

قضیه صابری

تردید نباید كرد كه گذرنامه آمریكایی كار به دست ركسانا صابری داده و محكومیت هشت ساله اولیه او را رقم زده است. ولی همین گذرنامه هم بالاخره او را نجات داد. و الا چگونه می‌شد انتظار داشت كسی كه به اتهام جاسوسی چنان محكومیت سنگینی را گرفته است به این سرعت از زندان آزاد شود؟ دوره ۳۰ ساله جمهوری اسلامی پر است از افرادی كه به دلیل گذرنامه خارجی خود یا ارتباط با خارج با برچسب‌های جاسوسی و مانند آن گروگان گرفته شده‌اند و بعد از مدتی به صورت نامنتظره آزاد شده‌اند، ولی نه به این سرعت. گروگان‌های آمریكایی كه ۴۴۴ روز در اسارت به سر می‌بردند معروف‌ترین آن‌ها بشمار می‌روند. ولی نمونه‌های دیگر هم كم نیست. در نیمه دهه ۱۳۶۰ راجر كوپر بازرگان انگلیسی به اتهام جاسوسی دستگیر شد و به اعدام به اضافه ده سال زندان محكوم گردید>>>

The Moon-Maker of Khorassan

"The Moon of Nakhshab" was the most famous creation of Hashim ibn Hakkim, the Veiled Prophet of Khorassan, known sometimes as Mah-sazanda (the moon maker). Twelve centuries after he set himself alight in his mountain fortress to evade capture, his name remains a potent symbol of political and religious excess. A deranged charismatic prophet, a seducer of men’s minds (and women’s bodies), the leader of a failed revolt against the Abbasids, an illusionist who bound thousands to his cause through trickery and false promises: few figures in Iranian History have exercised a stronger fascination over the western imagination than the celebrated Veiled Prophet of Khorassan, more commonly known by his epithet “Mokhanna” (the veiled one)>>>

Victimized

Give me any episode of Ironside, Law and Order, or Murder She Wrote and I’ll happily turn into a couch potato. Courtroom scenes have always fascinated me. What does it feel like to be innocent yet be dragged into an incriminating situation with no apparent way out? Well, I recently was in such a position and, let me tell you, none of that TV watching had made me the wiser for it. Last week, on a boring hot afternoon, I was checking my E-mail when I came across this message: “Ladan Khazai wants you to be her friend”, which I thought was not a problem. Ladan is my sister, she is already my friend, so what’s another click worth to me?>>>

Life in Iran and America

Reza Varjavand arrived for the first time in the United States from Iran - a country with a long and rich history of accomplishment - in 1973. He attended the University of Oklahoma and received a Ph.D. in economics. Reza came from humble surroundings in what he describes as the Misery Alley. He had seven siblings and was the youngest of four brothers. Their father was a farmer and mother taught Quran to a few girls in the Reza's neighborhood. Fortunately, because he did not have to work alongside his brothers and father on the farm, Reza was allowed indulge his curiosity and desire for an education>>>

اشتباه در اشتباه

هر کسی در در این دنیا عیبی دارد و عیب من هم عشق به تاتر هست و ترجیح میدهم در تاتر و اگر نشد در تله تاتر های تلویزیونی و فیلم های سینمایی بازی کنم. شاید تصور کنید که اشتیاق من برای هنر بازیگری نه تنها ایرادی نیست بلکه حتماً حسن است ولی با توضیحاتی که خدمتتان عرض خواهم کرد کاملاً متوجه خواهید شد که چرا این علاقه من به هنر نمایش باعث درد سرم شده است. در مدرسه که بودیم همیشه جزو گروه تاتر و نمایش فعالیت میکردم. حافظه و صدای خوبی داشته و در تقریبا در همه ژانرهای نمایشی استعداد داشتم. از همان نوجوانی از دیدن تاتر های چخوف نویسنده روسی از خود بیخود میشدم. نمیدانم چرا من اینقدر نوشته های چخوف را درک میکردم. شاید دلیل عمده آن همسایگی دو کشور و داشتن شرایط تقریباً یکسان سیاسی و فرهنگی میتواند باشد. >>>