BOOK

Bone Worship

Excerpt from forthcoming novel

by Elizabeth Eslami
09-Dec-2009 (one comment)
It’s Sunday and time for the phone call to Iran. I sit in my room and listen through the thin wall. I can tell you exactly what he’ll say, but I don’t know what any of it means. It’s a script. Though I can’t speak the language or translate the dialogue, I have heard him say the same things for so many years that I can repeat it—even mimic the sing-song voice and the pauses between questions and answers. Both my father’s parents are there when he calls, and usually also some brothers and sisters>>>

STORY

آن سیب که گاز زدم

می دانست که خودکشی کرده و خود را ار پنجره اتاقش به بیرون پرت کرده اما زمان ایستاده بود

by kamkoo
09-Dec-2009 (3 comments)
تصمیمش را گرفته بود. وقتی شعاع مستقیم آفتاب از پنجره ی سمت چپ اتاق صورتش را خراش داد، نمی خواست که از تختش جدا شود. بیدار بود ولی هنوزچشمانش را باز نکرده بود.می دانست که بیدار است اما اگرچشمانش را باز می کرد باید راست درتیغ آفتاب نگاه می کرد. پس تصمیم گرفت با چشمانی بسته بوبکشد. بوی عطر او از شب پیش هنوز بر بالشش مانده بود. سرش را برگرداند و در بالش فرو کرد وبوکشید تا نفسش بند آمد. جرات کرد و آرام دستش را دزدکی به سمت راست تخت دراز کرد. او رفته بود>>>

BOOK

The Morning Maze

Laleh Khadivi's recently published novel

by Laleh Khadivi
02-Dec-2009
the camion drops the soldiers in the city streets like rabbits in a warren and so they scatter... without possessions Reza moves easily through the maze in his soldier suit and soldier boots…the looks are at him…Sarbaz! Over here! We’ve got the finest quarters in the city? A samovar in every room…and past him…covered women keep their heads cast down, uncovered women do the same…The Desired. The Existing. The Single and the Supreme…everywhere the dynamite demise of an ancient city… for the sake of the new old homes exploded into crumbles of rubble…boys play in the mess as if in castles, fortresses, dens and caves>>>

STORY

The Slow Way is the Fast Way

Like a knife and like the opposite of a knife

by siamak vossoughi
30-Nov-2009
My father fought for a country that could be itself even though it was small and full of oil. He could walk down a street and say hello to the baker and think, there's the country I love. Keep writing, I've thought many times, you'll get to that. The slow way is almost always the fast way. The slow way of becoming a writer is to try to do everything at once. But everything is at once. On the corner of Powell and Market, everything was even more than at once, it was about two seconds ago. So what could a man take with him that was as good as a paper and pen?>>>

STORY

تکه ای از روزنامه سوراخ شده ی آسمان

مارسیا وقتی به نیلی چشم هایم نگاه کرد فهمید که باید چه کاری بکند

by hadi khojinian
28-Nov-2009
دست هایم را که باز کردم، مارسیا ماه را از صفحه ی آسمان کند و در میان تاب انگشت و کف دستم قرار داد . چکه های آبی که از چشمان ماه به کف دستم می ریخت را با دستمال ارغوانی روی میز کنار دستم، پاک کردم تا مارسیا نداند که چه کاری انجام داده است. پرنده های بی بالی را که در آسمان، تکه های نان پخش شده ی مارسیا را که از روی میز به طرفشان پرت می کرد را دیدم که چه طور با اشتیاق پره ی چشم های کدر و بی رونق ابرها را می دریدند تا لقمه ی نانی به دست بیاورند.>>>

LIFE

Tehran Girl

Tehran was my beautiful ugly city, sprawling at the bottom of so many mountains surrounding it

by Nazy Kaviani
22-Nov-2009 (79 comments)
I am a Tehran girl. I was born in Tehran’s Amirieh neighborhood, but moved to Tehran Pars with my family before I turned one. The quiet and sleepy suburban neighborhood had all that was ideal about raising children, I guess. The perfect new streets, all straight and numbered, were signs that this was one of the first planned neighborhoods of Tehran. It had amenities no other neighborhood had as yet, a huge playground, a modern public swimming pool, a drive-in cinema, two adjacent elementary schools for girls and boys, and even aspirations for a casino!>>>

STORY

Baby Bride

My mother told me yesterday, ”God bless you dear, you’re becoming a bride soon.”

by Saeed Tavakkol
19-Nov-2009 (3 comments)
The best day of my life was when mom bought me the Princess Saba in her long white dress covered with thousands of colorful tinsels. Her lush blonde hair falling over her chest was so shiny that when in stared at them it was like staring into the sun. Her eyes were blue, the type that open and close. Every day I combed her hair, I touch her breasts hoping one day mine would grow like them. My only wish was to become a bride just like the Princess with blonde hair, blue eyes, red lips and white gown>>>

STORY

تون تون ماکوتز

کفتارها می توانند شیر را اذیت کنند ولی نمی توانند بکشند

by cyrous moradi
19-Nov-2009 (one comment)
پرده برزنت آرام آرام شروع کرد به پائین آمدن و دسته موزیک به طور نا هم آهنگی به نواختن سرود ملی پرداخت. دقایقی طول کشید تا سطح آبهای استخر را همه ببینند. ناگهان همه جمعیت از وحشت بر جای خود میخکوب شدند. اسکلت های سربازان گم شده گروهان اول کوندور بر سطح آب شناور بود. سفیدی جمجمه ها زیر آفتاب استوائی می درخشید. آب استخر مخلوطی بود از خون و پوست و امعاء و احشاء سربازانی که بعد از بازگشت از ماموریت سرکوب شورش های انتخابات 12 ژوئن بدون اینکه شنا بلد باشند پریده بودند داخل استخر و همگی غرق شده بودند>>>

STORY

Tricks (2)

Rather than be alarmed by the stares that are thrown her way, she grins from ear to ear

by Flying Solo
14-Nov-2009 (5 comments)
Near Tehran’s Railway Station, a place once existed which went by the name of Nahieh Dah, or, in more colloquial terms, Joft Panj. Behind gates, the houses of pleasure were securely contained. There were sleeping quarters for the women to which they went, without men, after work. Close by, an orphanage housed their children. The flesh trade wasn’t for every woman, but for those who could and would – there was, if not full protection of the law and society, but at the very least a thin veil of safety.>>>

STORY

دختر پشت پنجره

"با پرداخت فقط چند دلار در ماه شما را بيمه عمر خواهيم کرد."

by Saeed Tavakkol
09-Nov-2009 (3 comments)
با نگاهى حيرت زده داشت بيرون را نگاه ميکرد. همه چيز اين کشور با جايى که بزرگ شده بود متفاوت بود. خيابان پر از جمعيت بود. هزاران پسر و دختر همسن و سال خودش در دايره هاى کوچک دور هم جمع شده و با شور و هيجان باهم بحث ميکردند. بعضى ها پلاکارد دست گرفته بودند و در هوا تکان ميدادند. سرها بالا پايين ميرفت و دستها مثل خنجر هوا را ميشکافت. در عمرش اين همه آدم عصبانى يکجا نديده بود. فکر کرد،"چه چيزى ميتونه مردم را تا اين حد ناراحت کنه؟" فارسى را با لهجه آمريکايى حرف ميزد ولى خواندن فارسى را بلد نبود هرچند حروف را تشخيص ميداد.>>>

STORY

Tricks

Define respectable! Define honor! Define it in the city of Tehran.

by Flying Solo
06-Nov-2009 (4 comments)
He is heavy; God - he is heavy. Panting and thrusting; he finally reaches his climax. The ripples pulsate all over him just as the sweat drips off his jowls, landing, one drop at a time, on my left shoulder. He lets out a sigh. Then almost instantly, he regains his composure and gives me a shy look. I reach below and snake my hand in between us until I arrive at the base of his penis. I hold on to the edge of the condom and gently ease him out. He rolls over and away from me, and drops into a slumber almost immediately. I look at the clock on the bedside table; that was a 20-minute straight screw>>>

LIFE

National Pastimes

Around me were baseball fields and a town and America

by siamak vossoughi
01-Nov-2009
It wasn't the game itself. I used to go down to the baseball fields near my house in the summers with my bat and a few balls, usually in the mornings when it was still cool and foggy. I wasn't planning on trying out for any team. I didn't even have a group of friends to get together for a game later in the day. But I liked the way the ball flew off my bat when I hit it right, and I was just trying to be a part of what was around me>>>

STORY

من واقعى

نه باغ وحش، نه زندان و نه بازگشت به وطن، هيچکدام براى من آينده خوشى نيستند

by Saeed Tavakkol
01-Nov-2009 (4 comments)
بيصبرانه براى فرار از مملکت روزشمارى ميکردم. يک چمدان هم خريدم ولى من يک لا قبا که چيزى نداشتم با خود به خارج ببرم جز يک مشت خاطرات که همه آنها در رژيم جديد غيرقانونى اعلام شده بودند. اين بود که روزهاى اخر بعضى از خاطراتم را ماهرانه لابلاى جورابهاى کثيف مخفى کردم. چند تايى را قاطى شامپو کردم و دو سه تا را هم چپاندم تو يکشيشه ادکلن فرانسوى و همه را ترو تميز تو چمدان جا دادم>>>

STORY

گروگانگیری در ایندولند

نسل جدید تصمیم گرفته اند عوض سفارت آمریکا در مقابل سفارت روسیه تظاهرات انجام دهند

by cyrous moradi
30-Oct-2009 (one comment)
سالها قبل، پدرو خیلی از سرودهای انقلابی را با حرارت می خواند و باعث جلب جوانان روستائی به ارتش چریکی تازه تاسیس ما می شد که با دولت مرکزی می جنگیدیم و قصد داشتیم حکومت طرفدار آمریکا را سرنگون و ایندولند رابه بهشتی در آمریکای لاتین و حوزه دریای کارائیب تبدیل کنیم. ما می خواستیم ملت ما "مثل" مردم شوروی در رفاه و آزادی باشند (آن موقع نمی دانستیم که آنها چقدر بدبخت و فلک زده اند). حالا اوضاع کلی فرق کرده است. پدرو دچار فراموشی شده و تا یک سطر از سرودی را می خواند دیگر بقیه را از یاد می برد. وقتی مرادر حال تفکر می بیند، زود می فهمد که نگران آینده انقلاب ایندولند هستم>>>

STORY

The Orange 'n Torange Girl (6)

The End

by Azadeh Azad
28-Oct-2009 (2 comments)
When I left the Prince's palace carrying a bag of silver coins from the Queen, I shifted back to the shape of the Luminous Old Woman and headed home to my beloved daughter, Torange. The Queen and her consort were puzzled as to who could make an amulet mirror chain and where they could find such a person. They sent the town crier to the snowy streets and alleys and tea-houses to announce that whoever knew how to make a pure mirror chain was invited to make one for the Prince and receive a generous reward>>>
« first‹ previous…151617181920212223…next ›last »