Date

POINT

Shakespeare Revisited

HAMLET’S AHMADINEJAD’S SOLILOQUY

28-Oct-2007 (10 comments)
To be (bomb), or not to be (bomb)–that is the (their) question:
Whether ’tis nobler in the mind (Iran) to (buffer) suffer
The slings and arrows of outrageous (amassing) fortune
Or to take [nuclear] arms against a sea of troubles (shekels)
And by opposing end them. To die, to sleep(sheep)
No more–and by a sleep to say we end
The heartache, and the thousand natural shocks (stocks) >>>

TOUCH

فکر کنم تقصیر باسن هوس ناک تو بود !

مهربانی را به قسمت های مساوی تقسیم کرده بودی و هر بار تکه ای از آن را به خوردم می دادی

28-Oct-2007 (11 comments)
یادت می آید اولین بار چگونه با هم عشق بازی کردیم ؟ یادت می آید کجای آشپزخانه بود که هوس سکس کردن کردیم ؟ کیک را در فر گذاشته بودی ، خم شده بودی ، باسن هوس ناک ات باعث شد سر میز آشپزخانه بغلت کنم و همه بشقاب ها و لیوان ها را از روی میز بدارم تا فضای کافی برای عشق ورزیدن مهیا شود .! فکر کنم ساعت هشت شب بود هیچ کس در خانه نبود حتی صدای سگ همسایه هم نمی آمد خب شنبه شب بود رفته بودند پاپ تا دمی به خمره بزنند تو از نیوکاسل آمده بودی تا آخر هفته را با هم باشیم ولی وعده ی سکس کردن نداده بودی !>>>

POETRY

Water Words Not Warfare
28-Oct-2007 (one comment)

what a twisted time

water is thirsty

and words are soundless

pockets of void repeated

to the point of frenzy

do you discern the language

of water? what does awareness

mean? a followed insight?

>>>

POETRY

My Heart Does Not Beat Half-fast
28-Oct-2007 (8 comments)
She said I do not dare to give myself all
I said I love no other way than full

She said I need to keep a piece of my heart for myself
I said love comes not in bits and pieces

She said I have been hurt in the past
I said that was for you to see the real one from the rest

She said I know no other way
I said I am here to show you the real way >>>

NATIONAL FRONT

ملی گرايي، بی کورش؟

نفس تازهء ملی گرائی نوين و گسترنده در ميان نسل جوان ايران در نهضت ملی نيز خونی تازه دوانده است

28-Oct-2007 (35 comments)
واقعيت آن است که امروز مردم ما، با ملی گرائی بی کورش، و تنها با مصدق، يا هر رهبر سياسی و اجتماعی معاصر ديگر، مردمی سخت فقير خواهند بود. ما امروز، بی آنکه بخواهيم يا بتوانيم چيزی را در تاريخ اسلامی خود منکر شويم، تنها با بازگشت به گذشتهء پيش از اسلام، بازگشت به سعهء صدر کورشی، به کشورگردانی اعجاب آور داريوشی، و بازگشت به آن مهر خورشيد واره ای که در نام يکايک اشکانيان موج می زند، می توانيم سرفرازانه و با غرور روياروی جهان بايستيم. >>>