در قریه ی ما

می‌خواست زیبا زیستن را تجربه کند
در این خارستان سرد
ریشه در خاکی پر حاصل!
اما بر خاک
بیرحمانه افتاد
               این ٔگل
که داشت زیبا میرویید. >>>

How to lose friends

How does the Ahmadinejad-Khamenei alliance intend to rule Iran like this? Judging by its paranoid rhetoric about “foreign plots”, which in itself adds insult to injury to millions of Iranians, a siege mentality has already developed at the top - and siege they may well face. What the regime is doing to its own people, the “children of the revolution”, is essentially political and economic suicide in the long term. According to the International Monetary Fund, over 150,000 qualified Iranians emigrate from Iran each year, the highest brain in the world. The commitment of ordinary Iranians in science, art, business and academia has been a pillar of the Islamic Republic>>>

كدام دیوار را بشكنیم

شكی نیست كه در آینده و در صورت ادامه و دور گرفتن حركت اعتراضی تمامی این حصار فروخواهد ریخت و جنبش حاضر، اگر عمرش به دنیا باشد، به كلی شكل دیگری خواهد گرفت. آنچه وضعیت فعلی را به این آیندهٌ فرضی پیوند می­دهد اراده و همت ماست. باید ببینیم كدام بخش آن ضعیف تر است تا نیرو را رویش متمركز كنیم. وگرنه چیزی كه محرز است، ماندن در چارچوب فعلی كار یعنی درجا زدن و شكست. در شرایط فعلی رهبری حاضر و آماده نداریم كه جای این اسلامگرایان بازیافت شده را بگیرد. طرح استراتژی هم كاری نیست كه بتواند به صورت دستجعی شكل بگیرد و از دل تظاهرات مردمی به نحو خودجوش بیرون بیاید. تاكتیك البته می­تواند در نقطه ای طرح و به كار گرفته شود و به محض نشان دادن كارآیی به سرعت در همه جا شیوع بیابد ولی این را باید بر عهدهٌ كسانی گذاشت كه در میدان حاضرند و به مجال موجود عملیاتی آگاهند>>>

Shout or tweet

When the struggle for democracy recharged itself in Iran a few weeks ago, after 30 years of repression, many Iranians living abroad flew to their computer screens to get a taste of what was going on inside. The bloody murder of Neda Agha-Soltan, the vast protests on the streets and in the towns, and the assault of the Basij militia upon students were suddenly visible to the rest of the world, and all credit is due to mini amateur phone lenses documenting the crisis. Mobile platforms have already influenced the aftermath of the presidential election and may have forever changed the tide of Iranian politics. But still, the government isn’t standing idly by>>>

Nine Theses

It saddens me and millions of my compatriots within and without Iran to admit that the regime will likely live to see another day. Yet it’s important to resist defeatism at this point. A moment of respite should compel us to reflect on the successes and failures of uprising in order to draw lessons for the future. Here are some of the conclusions I’m drawing in the form of nine theses: 1. The recent uprising in Iran initially occured in response to what was, in effect, a coup carried out by the most extreme elements of the Iranian regime>>>

برای زنم پاسپورت صادر میکنید؟

جلوی گیشه‌ای که یک شیشه‌ی نه فقط ضد گلوله، بلکه ضد تانک بود، قرار گرفت. اونور شیشه یک نفر ایستاده بود و به فاصله کمی از او شخص دیگری پشت میزی نشسته بود. در اولین نگاه متوجه شد که هردوی آنها، اگر خطی عمودی روی صورتشان، از پیشانی تا چانه کشیده شود، بخش سمت راست با چپ صورتشان با هم  قرینه نیستند. در یک کلام، مناسب برای تحقیقات در بخش «مطالعات علمی رشد و چگونگی عدم تکامل انسانی».
"سلام."
"سلامون علیکم."
"آقا میخواستم برای زنم پاسپورت ایرانی بگیرم. میخوایم با هم بریم ایران."
"مگه زنت پاسپورت ایرانی نداره؟ پناهنده شده و پاسپورتش و پاره کرده؟ یا عضو سازمان... یا گروه... هست؟"
"نخیر قربان، زنم خارجیه."

>>>

On Lying

When you are accused of rigging an election and disenfranchising millions of people of their right to vote for whichever asshole that you and your asshole friends have personally vetted and approved as per your religious, political, and ideological criteria, what do you say? On the surface, it’s an outrageous claim that is, fortunately, easy to counter. If I were Khamenei or Ahmadinejad or Khatami, I would just say to the people that there is no way that I rigged the election results, for the simple fact that the process by which the very candidates up for election were selected was our way of cheating the general populace; what need is there to defraud above and beyond this?>>>

Ten tumultuous days

The ten days of turmoil in the aftermath of Iran’s presidential election sharply divided world public opinion into two opposite poles: those who believed in and supported Iran’s sovereignty and independence, mainly the working people of Iran and the peoples of the developing countries, on one hand, and those whose interests lie in believing in U.S. hegemony in the Middle East and the domination of monopoly capital over the world’s human and natural resources, on the other. The latter camp... hailed the defeated Iranian Presidential candidate, Mir Hossein Mousavi, as winner and heralded his raucous and revolting supporters as the champions of freedom, human rights and progress>>>

سرگردان

دهمين سالگرد حوادث هجدهم تير هم آمد و گذشت و، همچون نسيمی احياگر، بر آتش زير خاکستری که در جريان انتخابات اخير شعله کشيده و سرکوب شده بود وزيد و به دنيا نشان داد که جنبش مردم ايران همچنان زنده و بيدار و در کار است. اما، در غياب يک تشکيلات رهبری کارآمد، اين جنبش همچنان دوران آزمايش و خطای خود را می گذراند و شرکت کنندگان آن تازه به سرآغاز راه بازشناسی خود و خواسته هاشان و تعريف درست مشخصات جنبش شان رسيده اند. تاريخ نشان می دهد که اين «وضعيت»، برای همهء جنبش های خودجوش جوامع بشری، مرحلهء گذرای خطرناک و شکننده ای است؛ چرا که در هر خم راهش کسی، با سوء نيت يا حسن نيت آلوده به جهل، در کمين نشسته است و می خواهد جنبش را، برای خود شرکت کنندگان آن، تعريف کند و مشخصاتش را، آنگونه که خود دوست می دارد، به سامانه ای نظری بکشد>>>

دو گام به پیش

برخی حرکتهای آزادیخواهانه صد سال اخیر ایران را به دویدن در خواب تشبیه میکنند. میگویند چرا هنوز شعار های انقلاب مشروطه را تکرار میکنیم؟ چرا هنوز پس از قرنی اشعار نسیم شمال که میگفت: "ملت تو آباد نمیشی، از غصه آزاد نمیشی" سخن از زبان ما میگویند؟ اما این اشتباه باصره است. درست است که ما عقبگرد داشته ایم ولی این به مصداق دو گام به پیش و گامی به پس بوده است. در هر جهشی از انقلاب مشروطه تا کنون جنبه ای از تسلط استبداد داخلی و خارجی را در نوردیده و پشت سر گذاشته ایم. از انقلاب مشروطه که توسط استبداد پهلوی به حاشیه رفت لزوم سازماندهی و تمرکز در برابر غلبه احساسات و عواطف را یاد گرفتیم. از نهضت ملی کردن صنعت نفت که با کودتای آمریکائی و انگلیسی به محاق رفت لزوم بیداری و آگاهی و اهمیت جلوگیری از نفوذ بیگانگان را آموختیم. انقلاب اسلامی هم برای ما دانشگاهی بود البته دانشگاهی با شهریه بسیار بالا >>>

ایران یا گاو عصّاری

خوش حال بودیم که بعد از انقلاب ۱۹۷۹ به حکومت دلخواه خویش که حکومتی همراه با عدالت اسلامی است رسیده ایم. حکومتی که به ظاهر، سرانش در دراز نای تاریخ هوادار و هوا خواه مردم مسکین و بی پناه بوده اند. در حقیقت یکی از ادّعا های تشیّع مبارزه با جبّاری حکّام و خلفای بنی امیّه و بنی عبّاس، حفظ ودفاع از مستضعفین و مبارزه با طاغوت بوده است. سرانجام در ژوئیه ۲٠٠۹ آن سرکردگان با همۀ ادّعاهایشان خود طاغوت شدند و به سرکوب و مبارزه با مردم آزادی خواه و طرفدار حقوق حقّۀ انسانی پر داختند. متأسّفانه، این تبدیل و دگرگونی در دراز نای تاریخ پر اغتشاش ایران نمونه های فراوان دارد و ادب و شعر فارسی آیینۀ تمام نمائی از این تاریخ و از این دگرگونی ها است. لازم به یاد آوریست که یکی از موضوعات مهّم شعرفارسی در ادوارمختلف، چگونگی مقابله با حاکمان ستمگر و پادشاهان جبّاربوده است>>>

Homecoming

The first explosion takes me by surprise for its hasty arrival. He has lit a match under me, so it seems. A flash flame sweeps across my body, presently starting a fire. He’s taken me to the first vista on this delicious hike. I sense the ripples across my skin as my mind bobs along the calm waters of post-orgasm bliss. His hand continues to explore in between my legs, kissing every inch with the fingertips. I moan - a moan of gratitude, delight and wonderment, wrapped into one. I turn to him now, touching his face, running my fingers over his eyelids, along the bridge of his nose, caressing his right cheek ever so lightly before my hand traces his lips where a gentle and quiet smile is lingering>>>