Archive - Oct 13, 2008 - Article

Eminent Persians

As the 25th anniversary of the Islamic Revolution approached, Abbas Milani realized that very little, if any, attention had been given to the entire prerevolutionary generation. Political upheavals and a tradition of neglecting the history of past regimes have resulted in a cultural memory loss, erasing the contributions of a generation of individuals. Eminent Persians seeks to rectify that loss. Consisting of 150 profiles of the most important innovators in Iran between World War II and the Islamic Revolution, the book includes politicians, entrepreneurs, poets, artists, and thinkers who brought Iran into the modern era with brilliant success and sometimes terrible consequences>>>

Transit Tehran

Things are never what they seem in the art of Sadegh Tirafkan, the new feminist journalism of Asieh Amini, and the romance Shi'a-style by new fiction talent Alireza Mahmoodi- Iranmehr. Other contributors include Newsha Tavakolian, named Best Young Photographer of 2006 by National Geographic, Abbas Kowsari, Javad Montazeri and Omid Salehi, who have continued to document the social transformation of their country in the face of mass closures of newspapers and magazines by the government. Above all, Transit Tehran celebrates the country's long tradition of artistic and cultural resistance that has influenced young Iranians, noticeably in the work of veteran editor and journalist Masoud Behnoud, photojournalist Kaveh Golestan, premier satirist and illustrator Ardeshir Mohassess, and photographer Mohsen Rastani.>>>

The Newlyweds (5)

Dear Khaleh Joon, I hope this letter finds you, Amir Khan and my dear cousins, all well. Forgive me if I always seem nervous and cut our telephone conversations short. I am so paranoid that Shahab is going to walk in on us or that he will somehow find out just by looking at me or by a slip of my tongue that I have been in contact with you. Also, when you pose me all your questions so fast, one after the other, I can’t gather my thoughts to answer them properly on the spot. It is as if Shahab is sitting in front of me, his eyes fixed on me, repeating the cardinal rule that he loves to repeat so much: >>>

راه گلشیفته را باز نگه داریم

من کی باشم که بخواهم برای یک دختر بالغ و عاقل و باهوش مثل گلشیفته‌ی فراهانی تکلیف تعیین کنم که چه کند یا نکند، چه بپوشد یا نپوشد، موهایش را چکار کند یا چکار نکند. ولی می‌خواهم به همه‌مان یادآوری کنم که ذوق‌زدگی‌مان از اینکه یک هنرپیشه‌ی جوان و با استعداد ایرانی در یک فیلم متوسط و در یک نقش درجه سه‌ی کلیشه‌ای اورینتالیستی (بقول گایاتری اسپیواک، زن سبزه و مومشکی‌ای که توسط یک مرد فداکار سفید چشم آبی از دست مردان مو‌مشکی وحشی نجات پیدا می‌کند، یا هر ورسیون دیگری از آن) کمی زیادی است. هالیوود مگر چه گهی است جز اینکه ۹۵ درصد محصولاتش مزخرفاتی است که برای سن عقلی ۱۲ تا ۱۶ سال ساخته می‌شود؟ یا دی کاپریو مگر کدام خری است که قرار است همبازی بودن با او به من یا شما یا گلشیفته افتخاری بدهد؟>>>

خلاصی

امروز سرانجام کوچه و آفتاب
و کوههای نامحرم البرز
سلطنت خانم را می بینند
بهشت زهرایی ها آمده اند مادربزرگم را ببرند
 و او درختها را خواهد دید
مغازه ها را، خانه اش را از بیرون
و یگانه فرصتی را که دارد
تا محو شود بین در حیاط و آمبولانس >>>