Archive - Mar 26, 2010 - Article

فریادی از زندان

اکثر اوقات شکنجه‌ها به صورت گروهی انجام می‌گرفت و در حالی که چشم بند و دست بند داشتم چند نفر با کابل، چماق، مشت و لگد و گاهی شلاق ضرباتی به سر و گردن و سایر اعضای بدنم می‌زدند. این کارها به منظور وادار ساختن من به نوشتن آن‌چه توسط بازجویان دیکته می‌شد و اجبار به بازی کردن نقش در مقابل دوربین طبق سناریو دلخواه و نوشته شده توسط آنان می‌بود. گاهی شکنجه‌ها توام با شوک الکتریکی بود که بسیار دردناک بوده و تا چند لحظه پس از آن امکان حرکت نداشتم>>>

Amanpour Attacked for Being Iranian

employees at ABC are well within their right to be miffed at the network’s decision to pay top dollar for a star like Amanpour at the same time they are scaling back and laying off long-time employees. But what cannot be countenanced is accusing her of bias based only on insinuations about her Iranian heritage. The attacks on Amanpour follow in a long line of Iranophobic attempts to keep qualified Iranian Americans out of the public sphere in America, and it should be called out for what it is: anti-Iranian bigotry>>>

War by any other name

This week may be looked back on as the pivotal moment when war with Iran entered the mainstream of political thought in the Obama era. At a time when Iranians are standing up to an Iranian government that has been deprived of the Bush-era shadow of war, that shadow is again emerging. "Bomb Bomb Iran" may be finally crossing over to the pop charts. While Iran war rhetoric is nothing new in Washington, for the first time it has been given a vehicle>>>

سکس و علی شریعتی

علی شریعتی در بسیاری از نوشته و سخنرانی‌هایش انسان را پدیده‌ای دوگانه معرفی می‌كند كه از دو بخش كاملا نامتجانس و متضاد ساخته شده است. در دیدگاه فلسفی شریعتی، بخشی از شخصیت انسان از لجن، گل بدبو و حماء مسنون ساخته شده است كه بخش شیطانی، دنی، این دنیایی، حقیر، كثیف، لجن، حیوانی و دچار روزمرگی اوست>>>

Haft Shin

My new year shall begin
with everything sweet:
Shekar, symbol of power and wealth,
Sharab, to celebrate this wonderful year,
Sharbat, for our youth and their health,
Sher e Shahname, to keep near
the stories that are our own,
>>>

خانم معلم 7

آخرین پنجشنبه ماه دی بود. همچنین فردا آخرین روز دی ماه بود و این ماه سرد می رفت که پایان گیرد. ربع ساعتی بود که سولماز از خواب بیدار شده اما همچنان در بستر داراز کشیده و حوصله برخواستن نداشت. ساعت یک بعد از ظهر بود. آن روز بمناسبت یک جشن مذهبی در سراسر ایران تعطیل رسمی بود. روزهای تعطیل به سولماز فرصتی می دادند برای استراحت و خوابیدن تا دیر وقت>>>