Arts and Literature

هزارتوی شرقی

نویسنده ی شرقی همچون مادر نقال خود "شهرزاد"، دروغ می گوید، چرا که دروغ تنها واقعیت قابل پذیرش درجوامع بسته است. در اینجا(خاورمیانه) مجاز نیستی خود را برهنه کنی و رازهایت را بر آفتاب بیافکنی. باید از آن "خودی" بگویی که نیستی. باید از ناممکن ها، از خیال، از "ای کاش"ها بگویی. گفتن از آنچه می خواهی باشی، بیشتر به آرزویی محال می ماند. روی زمین ارزوها ملموس اند و گفتن از آرزوهای دست یافتنی (از امروز و فردا)، خطرناک است، چون "آنها" نباید بشنوند یا بدانند تو از کدام محله یا خانه صحبت می کنی! "آنها" کیستند؟ به راستی نمی دانیم! تنها می دانیم که "آنها" هستند! در جایی وجود دارند و "نامحرم" اند. مخاطب(خواننده)، خود روشن می کند که از خودی هاست، یا از "نامحرمان". نویسنده ی شرقی برای "خودی ها" قصه می گوید و این "خودی ها" خود را در آینه ی اثار او باز می یابند.>>>

My Heart Knows Best

To my battered heart
By the thought of a new love
I keep screaming … ENOUGH IS ENOUGH!!!
But my heart shrugs it off, as if HE is the one in charge!
While the shadow of her smile
still covers the rays of my sun
While the sound of her name
still rings into my ears >>>

هيچ معجزه ای نيست!

هنوز نمی دانند
قهرمانان بازاری اند
پيامبران فرسوده
هيچ معجزه ای نيست
مگر عشق
ـ همان حيات هوشمندی که
تنها در سياره های زنده نفس می کشد،
از فرمان خدايان سر می پيچد،
و بر تن سيب بوسه می زند. >>>

In the comfort of New York strangers

The guy was Arnold Schwarzeneger look-alike, all muscles and towering over me, obviously a red neck who wasn’t used to dealing with a Spanish detective before. “Sit down, will you?” I ordered and he obeyed, casting a half-inquisitive, half-demeaning stare at me. I pulled a chair and sat across the table in the interrogation room staring back at him until he buckled. “So what’s your question?” ”Why did you have to kill him?” I asked. He laughed and said, “what the hell was I supposed to do, invite him to dinner, Mr. burglar?” >>>

Unspeakable

Flies and mosquitoes. An eagle flies above the trees, above the lake, above the sandy road, above the tent. I zip up the little window. The tent is hot and humid. My right hand is swollen. It’s 3 PM by Sucshahaungxuiamaulta lake. The wind is going to blow tonight. We have already burnt all the wood and all the marshmallows. But it doesn’t matter since tonight it’s going to be too hot for sitting around a fire.
“Too hot,” I say. “I’m dying.”
“Wait till the night,” Q says. >>>

استخاره

نوش آفرین بیحال روی تشک افتاده بود و ناله میکرد. رقیه سادات قابله کنارش روی زمین چمباتمه زده بود و هاج و واج به او خیره مانده بود. پیش پای نوش آفرین، روی تشک، یک نوزاد قنداق شده از ته حنجره فریاد می‌کشید. شو هر، برادر، و پدر نوش آفرین بیرون، پشت در اتاق گلی ایستاده بودند. نوش آفرین دو قلو حامله بود ولی‌ بچه دومی بیرون نیامده بود. فقط یک دست کوچک، از آرنج به پایین،دیده میشد. رقیه سادات میدانست که بچه به آین طریق خارج نخواهد شد و مانده بود چکار کند. بعد از گذشت مدتی صدای شوهر نوش آفرین، که دیگر طاقتش به سر رسیده بود، از پشت در آمد که "ننه علی‌، چی‌ شد، چه خبره؟" >>>

The Scream (2)

The second one gone was the Mona Lisa. It happened a couple of weeks after the Screaming Man incident. The Louvres museum in Paris now found itself in the same conundrum as its Norwegian counterpart. Again, this wasn’t a case of thieves stealing the famous Leonardo Da Vinci painting. It was much much worse. At least, with thieves, you could start an investigation, track down the suspects, hope that one day the painting would show up at an auction house or private collection and get it back. But this? This was… incomprehensible. The painting itself still hung right there, encased in its protective glass shell, in the most visited wing of the Louvres>>>

Ray of light

Iran is suffering one of the darkest cultural periods in its history. The old fruitful tree which once survived the coldest seasons is slowly withering away, her roots invaded by internal and external diseases. Our national identity is invaded by cultural agents of Arabs making us alien to ourselves as a nation. But there are always Iranians who endure the difficulties to remind us of who we are, and connect us to our roots and make us proud of ourselves, as a nation which has influenced world culture throughout history. In my opinion, “Iran the Forgotten Glory” is a very well crafted and innovative documentary film which serves this purpose>>>

لیوان خون

لیوان خون بر سر صبحانه ی آقا هر روز به همراه نان و کره و پنیر و مخلفات دیگر آماده است . هر روز ساعت شش و نیم صبح برادر بزرگ از خواب بیدار می شود دستی به سر و شانه اش می کشد . برادر کوچک به آرامی صورتش را می شوید تا خماری صبح ذهن آشفته اش را به یغما نبرد! رنگ خون امروز با دیروز و با فردا همیشه فرق خواهد داشت .سالهای دور فقط چای بود و تکه ای نان و پنیر ولی حالا اوضاع به کلی فرق کرده .لیوان های پر از آب میوه تاثیر خودش را از دست داده و خون تازه شجاعت شروع روز را به برادر بزرگ عطا می کند بی هیچ واهمه و دل واپسی !>>>

نهار در تل آویو

مکان: اتاق فرمان، مرکز بسیار محرمانه و سرّی ستاد فرمانده ای کّل نیروهای نظامی ایران در تهران. حاضرین: فرماندگان نیروهای زمینی، هوائی، دریائی و سپاه پاسداران، یک آیت الله نماینده دفتر رهبری، اکبر آقا آبدار باشی، یک بچه گربه و چند تا مگس سمج. دستور جلسه: اطلاعات محرمانه از طرف سفارت انگلیس در مورد حمله اسرائیل و آمادگی ایران برای دفاع از وطن. آیت الله خطاب به فرمانده نیروی هوائی: خوب تیمسار شما بفرمائید در صورت برخاستن هواپیماهای اسرائیل از خاک آن کشور و مشاهده آمدن آنها بسوی ایران در دستگاههای رادار شما، آیا چه سناریوهائی را پیش بینی کرده اید و نقشه برخورد شما باآنها چیست؟>>>

The Scream

Olaf Johansen was enjoying his first cup of coffee of the day in peaceful silence, looking out of the window of his office into a serene garden that was blooming little by little in these early days of spring. This was going to be another good day, he thought to himself with self-satisfaction as he felt the delightful first rays of the sun tickle his face playfully. His harmonious moment was short-lived. A loud commotion outside in the hallway rudely interrupted his reverie. The sound of heavy booted feet running, nay, stomping across the hallway, got nearer and nearer until finally, the door to his office burst open unceremoniously. Niels, the chief security guard at the museum, burst in, his eyes bulging with terror.>>>

Cycle of distance

He was from remote
mountains of Mazandaran, my father
son of horseback riding Amards.
Once a tall handsome man, his eyes Caspian Sea
under clear skies, his hair a dazzle of light, delicate glasses and ego
in stiff three piece silence, stony gaze and saucy grin, he spoke
like a starched sage >>>

دوزخ روی زمین

من در دهه‌ی ۶۰ خورشیدی، ده‌سال در زندان‌های اوین، قزل‌حصار و گوهردشت به سر بردم و نه تنها خود مورد شکنجه‌های سیستماتیک قرار گرفتم،‌ بلکه از نزدیک شاهد اعمال آن بر دیگر زندانیان نیز بودم. علاوه بر تجربه‌ی شخصی و ارتباط نزدیک با صدها زندانی سیاسی زن و مرد آزاد شده، از تجربه‌ی پنج ساله‌ی همسرم در زندان‌های جمهوری اسلامی نیز برخوردار بوده‌ام و تقریباً تمامی کتاب‌های انتشار یافته درباره‌ی زندان‌های جمهوری اسلامی را خوانده‌ام. در این تحقیق من با اتکا به پیشینه‌ی مذهبی و شناخت نسبی‌ درباره‌‌ی کارکرد مذهب و چگونگی عجین شدن آن در تاروپود فرهنگ مردم ایران، تلاش کرده‌‌ام آن‌چه را که نظام جمهوری اسلامی ایران تحت نام اسلام، قرآن و مجازات‌های شرعی در زندان قزل‌حصار بر روی گروهی از زنان زندانی اعمال کرده، به قضاوت عموم بگذارم. >>>