Arts and Literature

Thus speaks Simorq

Here comes I, Mother Simorq, primordial bird-woman, with wisdom without death, whence of life within and out. Solar essence of Great Goddess, True Healer of body and mind, paladin of the ancient Persian Mysteries and paragon of free-thinking, self-knowledge and transformation, I am likewise a Persian phoenix of ceaseless radiance, formerly known as rainbow-coloured Senmurv. Composite and woman-faced, I have the head of a snarling dog representing the angel Surush, voice of conscience. My fragrance of musk wafts on the world, reviving hearts. Towering as thirty birds and armed with three-clawed paws, I hold my grip on preys as big as gorillas and bear them away>>>

Identifying Photos of Basijis

When the eyes of the living hold no more light than the dead
and ignorance makes sport of human dignity,

when the marksman lifts his weapon’s scope to hollow eye
and surrenders his soul to smoke and mirrors,

when a human body falters at the border, barbed,
between fragile meaning and momentary meat, >>>

در قریه ی ما

می‌خواست زیبا زیستن را تجربه کند
در این خارستان سرد
ریشه در خاکی پر حاصل!
اما بر خاک
بیرحمانه افتاد
               این ٔگل
که داشت زیبا میرویید. >>>

On Lying

When you are accused of rigging an election and disenfranchising millions of people of their right to vote for whichever asshole that you and your asshole friends have personally vetted and approved as per your religious, political, and ideological criteria, what do you say? On the surface, it’s an outrageous claim that is, fortunately, easy to counter. If I were Khamenei or Ahmadinejad or Khatami, I would just say to the people that there is no way that I rigged the election results, for the simple fact that the process by which the very candidates up for election were selected was our way of cheating the general populace; what need is there to defraud above and beyond this?>>>

ایران یا گاو عصّاری

خوش حال بودیم که بعد از انقلاب ۱۹۷۹ به حکومت دلخواه خویش که حکومتی همراه با عدالت اسلامی است رسیده ایم. حکومتی که به ظاهر، سرانش در دراز نای تاریخ هوادار و هوا خواه مردم مسکین و بی پناه بوده اند. در حقیقت یکی از ادّعا های تشیّع مبارزه با جبّاری حکّام و خلفای بنی امیّه و بنی عبّاس، حفظ ودفاع از مستضعفین و مبارزه با طاغوت بوده است. سرانجام در ژوئیه ۲٠٠۹ آن سرکردگان با همۀ ادّعاهایشان خود طاغوت شدند و به سرکوب و مبارزه با مردم آزادی خواه و طرفدار حقوق حقّۀ انسانی پر داختند. متأسّفانه، این تبدیل و دگرگونی در دراز نای تاریخ پر اغتشاش ایران نمونه های فراوان دارد و ادب و شعر فارسی آیینۀ تمام نمائی از این تاریخ و از این دگرگونی ها است. لازم به یاد آوریست که یکی از موضوعات مهّم شعرفارسی در ادوارمختلف، چگونگی مقابله با حاکمان ستمگر و پادشاهان جبّاربوده است>>>

Homecoming

The first explosion takes me by surprise for its hasty arrival. He has lit a match under me, so it seems. A flash flame sweeps across my body, presently starting a fire. He’s taken me to the first vista on this delicious hike. I sense the ripples across my skin as my mind bobs along the calm waters of post-orgasm bliss. His hand continues to explore in between my legs, kissing every inch with the fingertips. I moan - a moan of gratitude, delight and wonderment, wrapped into one. I turn to him now, touching his face, running my fingers over his eyelids, along the bridge of his nose, caressing his right cheek ever so lightly before my hand traces his lips where a gentle and quiet smile is lingering>>>

کی چی شد؟

در این ماه اتفاقات مهمی رخ داد که باعث شد تعدادی از شخصیت های کشور از چیزی که قبلا بودند، خواسته و ناخواسته تبدیل به چیزی بشوند که نبودند. سید محمد خاتمی: یک فیلسوف اصلاح طلب که همه بخاطر او به موسوی رای دادند، تبدیل شد به یک فیلسوف اصلاح طلب که همه بخاطر موسوی دوستش دارند. مهدی کروبی: یک نامزد لر شجاع که اصلاح طلب بود، تبدیل شد به رئیس دیده بان حقوق بشر و رئیس سازمان زنان ایران و پس از انتخابات در شلوغی خیابانها گم شد. محمود احمدی نژاد: یک قهرمان بین المللی در عرصه خارجی و یک رئیس جمهور بدنام بی عرضه در عرصه داخلی که در عرض یک هفته تبدیل به یک جنایتکار جنگی در عرصه جهانی و یک کودتاچی بدنام بی عرضه دروغگو در عرصه داخلی شد.>>>

Mitra

Consciousness, for some a worldly trait
A world, we all dictate. Yet…
A few are free of this earth
Those who transcend this state

In seconds death arrives
In seconds lives can change
In seconds you lose your soul
Your life spent in cage

>>>

The Butcher

The call to noon prayer beats down from the sun. A laborer mutters his devotion in the scant shade of a sapling. Enough playing and sightseeing at the marketplace. Time to go home for lunch. I had spent the day watching the grape flies at the fruit seller's shade. They float silently in the fragrant air, their wings blurred around them like halos. They read your mind. Try to grab one and it has already drifted serenely out of the way. No hurry, no panic. They know the future. On the short walk home, the sun is already bleaching memories of the fruit seller's paradise. Guide us along the straight path ...Why do we need guiding along the straight path? I wonder. >>>

سینما آستارا

تیمسار بعد از سالها فیلش یاد هندوستان افتاد. با علاقه اخبار مربوط به ایران را دنبال میکرد. از وقتی 2 سال مانده به پیروزی انقلاب به آمریکا آمد، اصلاً به اخبار سیاسی ایران و جهان علاقه ای نداشت. رویدادهای ورزشی به خصوص گلف را از نزدیک دنبال میکرد. با وجود آنکه از نسل اول ایرانیهایی بود که به آمریکا آمده بودند با اینحال چنان با محیط به اصطلاح خود را اداپته کرده بود که کسی فکر نمیکرد، وی ژنرال بازنشسته ایرانی است. قیافه اش مثل مربیان قدیمی ورزشی فعال در غرب آمریکا بود. مردی که کمتر حرف زده و بیشتر عمل میکرد. آنهایی که سعی داشتند ادعا های خود را در پایان فصل ثابت کنند تا اینکه رجز های بی خودی بخوانند. هیچکس نفهیمد که دقیقاًٌ از چه تاریخی به تماشای اخبار ایران علاقمند شد ولی از وقتی مناظره بین نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری شروع شد، تیمسار به دنبال شناسنامه و پاسپورتش می گشت تا رای دهد>>>

فریاد سکوت

در میان این هیاهوی سکوت،
ندایی از من پرسید:
«ما کجای این شب سیاه را
بیهوده،
سحر پنداشتیم
که حتی صدای مستی و ترانه هم
در افق ذهن‌مان نمی‌تابد؟ >>>

My Beloved

My Beloved!
What are you exactly?
To me perhaps,
The distant memories
Of a rowdy child.
The goosebumps I had
In the cold dark cinema
With a frosty Pepsi in my hand >>>

Middle ground

Dr. Aslan’s rigorous examination of the key factors that transform young men into zealous Muslims willing to sacrifice their lives, determined to challenge the existing world order, and serving as the conduit for horrific attacks against innocent human beings helps us to better understand Jihadism and why it should be considered a social movement. The author argues that it is the demonization of Muslims in many Western countries like the UK that changed otherwise peaceful Muslims like Hasib Mir Hussain - one of the four terrorists who carried out a suicide attack by detonating a bomb on a bus that exploded inTavistock Square in London killing 13 including himself - into violent Jihadists.>>>

خسته بر سنگ سرخ

بیرون زدم. به اندوه این خرداد پشت کردم و جاده را در جستجوی ناکجایی در کویر، سلام گفتم. ناله ساز بلند بود؛ در تلاشی ناتوان که فریاد‌ها و تصاویر جهان جنون را بشویم. حالا، خسته و کمر شکسته، بر این سنگ سرخ زل زده ام؛ بر این محراب پرستشی نو که به مهر خورشید کویر، آتش گرفته است. گوشم از ناله‌های زیر و بم پر میشود، از صدای پر التهاب آوازی که بند بندم را به خویش میخواند و مو بر تنم راست می‌کند. حرارت خشم و حس گناه با ضعف تنهایی‌ همدست شده، بر قلبم میکوبند. چشمم میشکند؛ قطره قطره بارش غمناکش از چهره به دست، از دست به قلم. آغاز تابستان گرم، فصل شور، به کابوس مینشیند. من برین گوشه ساکن به پناه آمده ام. من فراری هستم؛ >>>

ترنه اى براى دخترم

واپسين درس موسيقى ات
                 دخترم
با درس انقلاب سبزمان
هم زمان شد
سينه ات گشودند
                 اى عروس ايران
تا که ضحاک
                 اين ديو خامنه
با خون تو مست شود >>>

Meeting Mahbod

Last Friday, I visited the “Book Soup” on Sunset Blvd in Los Angeles to attend a book reading by Mahbod Seraji, the author of Rooftops of Tehran. Given the recent events in Iran, the atmosphere at this gathering started off somber. However, the heaviness melted just as soon as Mahbod took to the podium to tell us about his journey from a young reader on the rooftops of Tehran, poring over Jack London, to a writer of his first novel which promises to become a bestseller. Mahbod’s positive energy and impeccable delivery put me at ease immediately. Together with Sepi Seraji, his better half, the couple managed to inject just enough genuine camaraderie to the atmosphere in order make it an enjoyable evening for all>>>

Simplistic and shallow

During this highly emotional and volatile period in our history “Stoning of Soraya M” is released and what a timely arrival as if Hollywood had possessed a looking glass into the future. At the first glance, a movie that exposes the brutality of theocratic regime and its repressive laws and customs must be welcomed by all freedom loving Iranians, but the whole project reeks of an odious distortion. Presumably, in pursuit of freedom and justice we must embrace any document that exposes the brutality of evil and dark forces that extinguishes life and liberty. But the film makes rather spurious presumptions, and that is precisely the problem with the film; Iran is an arid land dominated by forces of darkness and evil doers>>>

Last night

I need ample shoulders
For this last night

I need new eyes
To stare at death

I need a caring friend
To tell the pain >>>

گفتی - گفتم

گفتی کودتا می کنم
گفتم برای من فرقی نمی کند
گفتی باتون یا گلوله می خواهی
گفتم  انتخاب با توست
گفتی اعتراض می کنی؟
گفتم اعتراض را قبول ندارید >>>