Human Rights

با زبان تو...

تا ظلم ِ رفته دیگر به یادم نیاید
به کشف زبانی نو
              در تو می­نگرم.
به جستجوی گرمایی ازلی
در شيارهای زمین
     بر تو دست می­سایم   
>>>

Sanity vs Insanity

First and foremost let’s be clear on the fact that madness and insanity is a global problem and not limited to specific regions or cultures. However, in most places, the insane are almost always products of unfavorable environments, and never products of pre-planning and training. What we have today in the Middle East is a network which finance, plans and organizes development of insane humans for the sole purposes of engaging in terrorist acts against the general population. This process of “producing terrorists” requires a favorable social and cultural groundwork which has been provided by what has evolved as the post-Islam Arab cultures and religion>>>

Rumbling from Mount History

Everyone at the recent Iran Human Rights Seminar in San Jose got a copy of the Universal Declaration of Human Rights (UDHR). During the presentations there was much discussion of religion, and it is possible to review the event by comparing the UDHR to a much older declaration in the Bible. There are ten commandments in the laws of Moses, and three times as many in the UDHR. The first four laws that came down from the mountain aren't at all about how humans should treat each other; rather they establish the authority of the lawgiver: 1. I'm God,  2. Don't worship anything else,  3. Respect my name,  4. Every seventh day is "God day." >>>

Unholy Alliances

On the first weekend of May 2008, Berlin was host to two extraordinary conferences. On the one hand, a crowd of altogether 1,600 predominantly young people from all over Europe met at the Humboldt University in order to discuss and reflect the turbulent, globally unfolding events of 1968. On the other, not far away, about 400 participants gathered at the classier, guarded »Auditorium Friedrichstrasse« under the theme of “Business as usual? The Iranian regime, the holy war against Israel and the West and the German reaction,“ organized by the recently created »Mideast Freedom Forum Berlin (MFFB)«>>>

Mali & Elizabeth

On June 17, 2008, after years of being in a committed relationship, I was finally able to marry my partner at San Francisco's City Hall. We wanted to honor my Persian heritage so after we said our vows we participated in the traditional Persian ritual where friends and family grind sugar cones over our heads to share with us their sweet wishes. The custom that I had seen in other Persian weddings growing up in Iran... My feelings were bittersweet, as I thought of the contrast. Finally in the U.S., I was able to marry the love of my life. On the other hand, in Iran, my country of birth, I know that gays often risk their lives to find their happiness in a same-sex relationship. Too often gays are executed because of who they are and for the love they feel!>>>

Prison Letters

Among the millions of Iranian immigrants living outside of Iran today, there are many who have spent a good portion of their lives behind the bars of the Shah's or Khomeini's prisons. Now in exile, far from the coercive system of their home country, they have the opportunity to write about the time of their incarceration. Through this process they not only shed light on some corners of political life in contemporary Iran but also demonstrate that political prisoners, in spite of torture and fear of execution, are able to create a culture, of their own. In this culture like that of any other social group, we find joy and humor alongside depression and fear, as well as a passion for artistic and literary creativity which runs against the indoctrination policies of the repressive regimes>>>

شاپرک

دوست جوانی از ایران برگشته است؛ او بی خبر دیشب آمده بود به محل کارم تا غافلگیرم کند. از دیدنش خوشحال و غافلگیر شدم و خلاصه اول از همه از "ایران" پرسیدم. از گرانی برنج حرفی نزد ولی با خوشحالی گفت: "خبر دارین که دیه زن و مرد برابر شد؟" لبم را گاز گرفتم که جوش نیاورم چون این دختر جوان از تولیدات پس از جمهوری اسلامی است. بیست و چند ساله است و جز جمهوری اسلامی چیزی به چشم ندیده، کودکی اش در سالهای سیاه جنگ بوده و در سالهای پس از جنگ، احتمالاً تازه نفس راحت و بی دغدغه ای کشیده اند و حالا هم با نگاهی مطابق با آن موازین دارد به مسایل می نگردد. "یواش یواش داره درست می شه" خیال جوش آوردن در برابر سنجاقک شکننده را نداشتم چون او مرا به سالهای پر شور خودم می اندازد و توی چشمانش چیزی است شبیه خواهرم مرجان. اینجا اسمش را می گذارم: "شاپرک"! >>>

از حق بهايی بودن تا بهايی صاحب حق بودن

فتوای آيت الله منتظری شجاعانه است، اگر به مکتوبات جريان روشنفکری دينی نگريسته شود. اگر برخوردهای سرکوبگرانه ی رژيم جمهوری اسلامی با بهائيان را بتوان ناديده گرفت، اگر نگاه حوزه های دينی شيعی به بهائيان را بتوان ناديده گرفت، سکوت معنادار بسياری از روشنفکران دينی نسبت به بهائيان را نمی توان ناديده گرفت. روشنفکران دينی در خصوص حقوق بشر بسيار سخن گفته و می گويند.ولی در خصوص يکی از مهمترين موارد نقض حقوق بشر در ايران سکوت اختيار کرده اند. اعتراض به ستم هايی که به بهائيان می شود و دفاع از حقوق اساسی آنها وظيفه ی روشنفکری دينی است. در حاشيه ی فتوای نماد مقاومت و مبارزه و پاکی، به عنوان يک مسلمان شيعه( شيعه ی غير غالی کثرت گرا)، چند نکته را بيان می دارم:>>>

Hunting humans

In contrast to reforms under Mohammed Khatami, the administration of President Mahmoud Ahmadinejad has intensified hate propaganda against Baha'is in government-controlled media, where they are variously demonized as agents of Russian, British, and U.S. imperialism, not to mention Zionism and even Wahhabism. A 2007 UN report revealed that the Ministry of Intelligence has been collecting detailed information about Baha'is across Iran. Death threats and attacks, desecration of cemeteries and places of worship, denial of pensions and university education, the harassment of Baha'i children in schools? all signs of a concerted campaign to strangle this community in the land of its birth.>>>

Meet Keiko

Twenty Years ago, when we first moved to St. Louis
I met this lively graduate student named Keiko
After twenty odd years, it is hard to recall details beyond her round face framed by short shiny black hair
But I remember the way she moved through the building with a combination
of agility and grace, in bursts of short successive moves -
much the way robins would explore a tree (without making noise or knocking anything down) >>>

عدم تحمل

با اتکا و به اعتبارصدها شاهد و سند , بار ها و بارها گفته , نوشته و نشان داده شده است که تاریخ حدود سه هزار ساله ی ما ( و به روایاتی بیش از هفت هزار ساله ) , تاریخ عدم تحمل و کشتار دگراندیشان بوده و هست. بخش اعظم همین شواهد و اسناد گواه اند که شیعیان اثنی عشری در زمره ی بی تحمل ترین ها و بیرحم ترین ها بوده و هستند. دودمان های صفویه و قاجاریه , و المثنی شان " جمهوری اسلامی " نمونه اند . در میان دگراندیشان عقیدتی ( مذهبی) ستمی که بر بابیان و بهاییان روا داشته شده است بیش از ستمی ست که بر دیگر اقلیت های مذهبی رفته است. برگ هایی از کارنامه ی شرم آور سلسله قاجاریه و حکومت اسلامی نشان از رفتار ضد انسانی این دو دودمان با رهبران و پیروان این اقلیت مذهبی دارند. >>>

از بی قانونی به قانون مندی

گرچه شاید خنده دار به نظر برسد اما از نگاه من دستگیری چند تن از سران بهاییت گام مثبتی در راستای احقاق حقوق شهروندی بهاییان است. فهم این نکته تنها در صورتی امکان پذیر است که در نظر داشته باشیم بنابر قانون اساسی ایران بهاییت در زمره اقلیت های مذهبی رسمی قرار ندارد. بر همین اساس بهاییان از حقوق مذهبی قانونی اقلیت های مذهبی نظیر حق تشکیلات اجتماعات مذهبی محرومند. با این حال همان قانون اساسی بهاییان را از حقوق شهروندی بهره مند می سازد. در نتیجه قانون اساسی به بهاییان حق داشتن تشکلات مذهبی را نمی دهد اما در عین حال به آنان حق می دهد تا از حقوق شهروندی چون تحصیل، اشتغال و امنیت برخوردار باشند. >>>