فارسی

سیزده به در نحس

من مثل آن شاعری هستم که بر خلاف بقیه اصلاً بلبل را خوش آواز نمی دانست و احتمالاً تره جعفری و شنبلیله را هم بر دیدن گل های رز و گلایل و کاملیا ترجیح میداد. از همان روز ازل معتقد بودم که ماندن در خانه در روز سیزده فروردین نه تنها نحسی ندارد بلکه به علل گوناگون فواید زیادی به قول قدما بر آن مترتب است. ازجمله ایمنی اعضای خانواده در اثر حوادث گوناگون، صرفه جوئی در هزینه های خورد و خوراک و صد البته خوابیدن راحت بعد از صرف نهار در هوای بهاری و آن هم در تخت خوابی که همیشه عادت به استرحت برروی آن دارم. ولی چه کنم که نوعی دموکراسی کمونیستی در منزل ما بر قرار است و آن هم اینکه وقتی همه عقاید خود را در خصوص برنامه سیزده به در گفتند، این نظر عیال بنده است که صائب بوده و صد البته دلایل منطقی و عاطفی و اقتصادی و اجتماعی فراوانی برای توجیه آنها می توان ارائه نمود>>>

کفشها

برابرم چند تن تنها نشسته اند
هر کدام در کفشی سبکبار شده اند
آنسو
کفشی افسون شده چرم دفتر شعری
که روزی قیمتی چشمگیر داشت
اینسو
کفش لاستیکی خودکام دفتری
با کابوس واکس سنت مرور می شود >>>

گوید به من

از درد روزگار, ناچار, میکند شادی
چونکه الا عشق, ماند کدام بازی؟

ولی در آغوش هر زن میگیرد بهانه
چونکه نیست در وجودش عشق جاودانه

عشق جاودانه چیست؟ همان عشق خدای
که در عمق خود باید کرد پیدای >>>

خداحافظ، حقوق بشر

سیاست خارجی آمریكا تحت ریاست آقای اوباما تغییر فاحشی كرده است و یكی از موارد این تغییر به كنار رفتن دموكراسی و حقوق بشر به عنوان یك ركن اساسی سیاست خارجی آمریكا است. در سه دهه گذشته،‌ یعنی از جیمی‌كارتر تا جورج بوش پسر، تأكید بر حقوق بشر همواره در متن سیاست خارجی آمریكا قرار داشته است. این تغییر اساسی بخشی از گردش تاریخی‌ سیاست خارجی آمریكا و نگاه تازه آن به جهان و به خصوص جهان سوم است. برای آقای اوباما به عنوان رییس جمهور آمریكا طبیعتا رفاه و امنیت (برای آمریكا) و صلح جهانی در درجه اول قرار دارند، و سیاست خارجی‌ آمریكا عمدتا حول این اهداف شكل می‌گیرند. مقولاتی از قبیل دموكراسی و حقوق بشر در كشورهای دیگر جهان البته مثل همیشه مورد توجه رهبران آمریكا قرار می‌گیرند، ولی بر خلاف گذشته در دولت اوباما به این امر تظاهر چندانی نخواهد شد>>>

پدر سهراب

وقتی مرد سالخورده در خیابان ولیعصر به طرف شمال به راه افتاد، موشی توجهش را جلب کرد که برای لحظه‌ای از جوی کنار خیابان بیرون جست و گویی با دیدن ازدحامِ جمعیت، دوباره به همان جویِ خودش پناه برد. آقای ایزدی لحظه‌ای ایستاد و مخفی شدن موش را زیر پلی تماشا کرد. مردم بی توجه به موش، می‌رفتند و می‌آمدند. دلش نمی‌خواست به خانه برود. خیره، نه به گذر آب در جو، که ماندابی تیره و عفن بود، بلکه به پاکت های سیب‌زمینی سرخ کرده و پفک، دستمال کاغذی‌های مچاله و کیسه‌های نایلونی توی جو نگاه می‌کرد. آقای ایزدی به یاد آورد سال‌ها قبل، زمانی که با بچه‌هایش گردش می‌رفت، یکی از بازی‌هایی که در طول راه سرشان را گرم می‌کرد، این بود که از هم می‌پرسیدند: «اگر معلم بشی، مهندس، دکتر، کشاورز ...، چه‌کار می‌کنی؟» بچه‌ها این بازی را خیلی دوست داشتند.>>>

"آدم معمولی" در یک "باغ وحش جهانی"

گروه کیوسک نیز که یکی از گروه های تاثیرگذار در موج دوٌم این جریان است با مهاجرت آرش سبحانی به خارج از ایران به تنظیم آهنگ های اجتماعی-انتقادی فارسی که جای خالی اش در موسیقی پاپ-راک ایران محسوس می شد، به فعالیت خود ادامه داد. این گروه در سال 2007 دومین آلبوم خود را بنام «عشق سرعت» انتشار داد و در اواخر سال 2008 سومین آلبوم کیوسک نیز تحت عنوان «باغ وحش جهانی» در بازار اینترنتی وارد شد. آلبوم «باغ وحش جهانی» سبک هایی مانند؛ تانگو، موسیقی کولی ها (جیپسی)، جاز، دیسکو و بلوز/راک را در بر می گیرد. سبک های ذکر شده عمدتاً در موسیقی آلبوم های قبلی گروه کیوسک همیشه موجود بوده اند، اما در این آلبوم نقش منسجم تر و مشخص تری را بخود گرفته اند. همچنین در این مجموعه بیشتر از سازهای آکوستیک استفاده شده و فضای اجرای زندۀ قطعات به روشنی حس می شود>>>

جنایتکاران تحصیلکرده

اینگونه تصور می شد (و می شود) که تحصیلات دانشگاهی و کسب مدارک تحصیلی دانشگاهی ,آدمی را به انسانیت و مدنیت نزدیک و از حیوانیت و توحش دور می کند . زندگی اما نشان داده است چنین تصوری, هم در عرصه ی حیات فردی و خانوادگی و هم در حوزه زندگی و فعالیت اجتماعی, با واقعیت خوانایی ندارد. از سه پزشک , که بنا به ویژگی و تعهد حرفه ای شان می باید بویی از انسانیت و انسان دوستی می بردند, ویا لااقل وانمود کنند ه ی چنین حسی می نمودند, نام می برم تا شاید حدیث مفصل از این مجمل به دست داده باشم : دکتر ژزف منگله از جنایتکاران آشویتس , دکتر رادووان کارادچیک از آمرین کشتار مردم بوسنی و دکتر علی اکبر ولایتی, خادم آیت الله خمینی که مشاور ولی فقیه آیت الله خامنه ای ست و چهار دوره نیز وزیر امور خارجه حکومت اسلامی بود>>>

عریانی

رختخوابم
آنجا
رخت بر تن
آواز خواب می خواند
و من
اینجا
عریان
بیدار خواب می بینم >>>

کاغذ در باد

نوشتن برای خبری است که در لابلای ورق خوردن کاغذهاست . کاغذها مانع خبرها هم هستند. کاغذها پیامشان را پنهان می کنند تا نوشته شود و ماندگار بماند و در گیرو دارو هرج و مرج ، در انفجارها و خرابی ها ، در تمام آبادیها و تمدنیا ، در حفره ها عمیق و سطحی ، تنها کاغذها باشند که پیام را می برند. وقتی باد پاییزی در پیچ کوچه و خیابان مارپیچ می تازد کاغذ ها در برابرت از زمین برمی خیزند و تا سطح بی اعتنایی سقف ماشینها پر می کشند. این باد بادآورده برگهای خشک پاییز را در بی خبری به هوا می برد و کاغذها همراهشان در باد می خرامند. و بی آنکه بخواهند با خبرهاشان برمی خیزند و همراه با باد بی آنکه بخوانیشان از راه می رسند و به پنجره های بسته پناه می بردند>>>

«قانون جرایم رایانه‌ای»

در هفته‌های اخیر موج وسیعی از سركوب وبلاگ‌نویسان به راه افتاده است. در روزهای آخر سال گذشته، اطلاعیه شدید اللحنی از سوی «مرکز بررسی جرائم سازمان یافته اینترنتی» وابسته به سپاه پاسداران منتشر شد كه از برخورد سازمان یافته و با بهره‌گیری از پیش‌رفته‌ترین فن‌آوری‌ها برای كنترل نشر اینترنتی حكایت می‌كرد. در این اطلاعیه گفته شده بود كه ده‌ها سایت و وبلاگ «ضد دینی» و «ضد اخلاقی» بسته شده و ۱۸ نفر بازداشت شده‌اند. در همان روزها خبر فوت مشكوك وبلاگ‌نویس امیررضا میر صیافی در زندان اوین منتشر شد و گزارش‌های بعدی شائبه قتل او در زندان را تقویت كرد. و اكنون «معاونت مبارزه با جرایم خاص و رایانه ای» در نیروی انتظامی، وبلاگ ‌نویسان را با ارسال یك «هشدار» بی‌سابقه مورد تهدید قرار داده است>>>

داد داور

هر روز وقتی اتومبیل قدیمی پرایدم روشن میشود با خود فکر می کنم که آخرین روزی است که با این لگن به سرکار می روم. خیلی اذیتم می کند . از طرفی برای یک قاضی عالی رتبه ای مثل من دیگر افت دارد با این اتومبیل های قدیمی فکسنی بروم سرکار. وارد پارکینگ اداره می شوم، نگهبان مثل فیلم " عقده حقارت لاندو بوزانکا" از من اسم و فامیلم را به دقت پرسیده و کارتم را کنترل می کنند. لابد برای آنها هم عجیب است که من چطوری با این هیکل گنده در آن ماشین کوچک جا می گیرم.طبق معمول آسانسور خراب است و باید هیکلم را چهار طبقه بالا بکشم. باز کردن قفل در اطاقم هم قوز بالا قوز است. هر گاه به خدمات اداری می گویم که آن را درست کنند ،به نحوی می فهمانند که باید اندکی اسکن رایج بسلفم و گرنه باید هر روز زجر بکشم>>>

گذر

بارها در گذر درهم  بگذشته من
بسر کوی خیال تو دلم
                 باز تپید
باز با یاد تو دل شیدا شد
بتمنای وصا لت پرو بالی زد و
سینه بدرید
دیده ام باز بدنبال تو هر سو میگشت >>>

کدام زرتشت؟

فرارسيدن ششم فروردين، زادروز خيالی (تصوری، قراردادی اما بجا و مفيد و خجسته) ی زرتشت، يکی از شخصيت های افسانه ای شده و جهانگير ايرانزمين، فرصتی يگانه را برای پرداختن به برخی از نکات قابل بررسی فراهم می سازد که من نيز می خواهم مقالهء اين هفته ام را به چند نظر گذرا در همين زمينه اختصاص دهم؛ بی آنکه مدعی باشم «زرتشت شناس» ام و نيز بی آنکه قصدم طرح مسائل مربوط به نوانديشی های مذهبی باشد. پس، آنچه که مطرح می کنم صرفاً نگاهی است پديدارشناسانه و جامعه شناختی به آنچه که می توان «معمای زرتشت» خواند ـ «معما» بدان خاطر که دربارهء اين چهرهء تاريخی / افسانه ای که حدود 3500 سال پيش در خراسان بزرگ می زيسته (و من نيز با آنها که معتقدند «مزار شريف» در افغانستان آرامگاه اوست هم عقيده هستم) حرف ها و حديث های گوناگون و متضادی مطرح می شود.>>>

با نوروز بیا

ای اهورا مزدا
دریافت کن خفته گان آریا.
با نوروز بیا،
پاک کن شبنم اشک ما.
واژگون کن تخت دیوها.
سرنگون کن خاقان کدخدا،
آنچنان کن انتقام خون فرزندان ما. >>>

مذاكره شروع شده است…

پیام نامنتظره نوروزی ‌باراك اوباما با پاسخ صریح و سریع علی‌ خامنه‌ای روبرو شد و فضای جدیدی در ‌روابط سیاسی جمهوری ‌اسلامی‌ با آمریكا ایجاد كرد. رییس جمهور جدید آمریكا از فرصت نوروز كه جشن ملی همه ایرانیان است و صبغه مذهبی ندارد برای ارسال پیام صلح و آشتی كمك گرفت. او با احترام از تاریخ و فرهنگ و ادبیات ایران سخن گفت و پیام خود را مشتركا به مردم ایران و رهبران جمهوری اسلامی خطاب كرد. او پاسخ خود را بسیار زودتر از آن كه انتظار می‌رفت از ولی ‌فقیه گرفت. این پاسخ البته به زبانی دیگر بود، ولی بر خلاف گذشته خشن نبود. علاوه بر این، پاسخ، همان طور كه آقای اوباما امید داشت، نه از زبان رییس جمهور تداركاتچی و بلكه از سوی كسی داده می‌شد كه قدرت اصلی‌ تصمیم‌گیرنده در ایران است. خامنه‌ای البته نمی‌توانست به یك باره پارانویای ضد خارجی/ضد آمریكایی خود را كنار بگذارد و دستی را كه به سوی او دراز شده است بفشارد>>>