فارسی

ماندگاری شايسته ترين

چرا؟ راستی چرا؟ چرا به هر بهانه و به هر دليلی که برای مردم آورده می شود آنها بی اعتنا به اهداف حکومت نوروز را به عنوان «بزرگترين عيد» ايرانيان گرامی می دارند. حکومت برای برگزاری هر کدام از جشن های مذهبی، از تولد پيامبر اسلام گرفته تا عيد غدير و فطر و قربان، ميليون ها خرج می کند، راديو ـ تلويزيون هايش صبح تا شب در بوق و کرنا می دمند و کسبه وادار می شوند تا به رقابت با يکديگر در و ديوار را چراغانی کنند. اما همين حکومت برای عيد نوروز هيچ کاری صورت نمی دهد و فقط دنبال يک شهادت و مرگ و مير مذهبی است تا بتواند عيش مردم را تعطيل کند. اما، هر سال، با پيچيدن بوی بهار در سينه های ايرانيان، مردمان اين عيد را با شکوه گسترده و بيشتری گرامی می دارند و آیین های آن را مفصل تر از گذشته بجای می آورند>>>

چقدر بوی پدر می دهد عمو!

چه خوبست که زندگی بعدهای متهورش جاودانه است
و چه خوبست ، اگر هیچ نیست
بهار هست و شکوفه
درخت هست و آفتاب
و این کوه مخملی*
که با من قهر نمی کند ، مثل برادرم
که هر ساله بوقت شکوفه ها قهر است! >>>

مذاکرات سکس

چیز مبهمی راجع به تلویزیونی که خاموش می شود،
دندانی که مسواک می شود،
نور اتاقی که تاریک میشود،
و دست مردی که پستانت را در دست می گیرد،
مرا ساکت می کند،
و سکس نمی خواهم..
چیز غریبی راجع به مردی که می پرسد،
"حاضری؟"
مرا حاضر نمی کند. >>>

مرغ مهاجر

مرغکی اِسپید چون برف
برگزیده آشیانه در کنارم،
زیر شیروانی اتاقم.
مرغک پرّان یکتا،
برگذشته از ورای کوه و دشت
در هجرت مرغان شیدا،
از شمال سرد غمناک
سوی گرمای دلارای جنوب.
>>>

پنجره ای بسوی بهار

برای برخی از ما ایرانیان مقیم درغربت که از دوستان و فامیل دور هستیم، آن نوروزهای پرهیجان و شادی آور سالهای دور، دیگر تبدیل به رد و بدل چند تلفن تبریک و شش هفت تا تعارف معمولی و خوش بشهای زورکی شده اند. دو روز اول سال نو کم و بیش و بیهوده صرف نشستن و گرفتن شماره تلفنهای ایران میشود. فیزیک ذرات یکطرف و گرفتن چهل و هشت شماره تلفن پشت سرهم یکطرف. این براستی باد در هاون کوبیدن است و اگر گهگاهی هم یک شماره جواب دهد، شخص آنطرف خط میگوید "اشتباه گرفتی جونم!" در یکی از همین شماره گیری های پارسال خانمی خوش صدا گوشی را در تهران برداشت و همان اول کار گفت "جونم"! آنور دنیا در یک کشور اثنی عشری خانمی بیمقدمه میگوید جانم، خوب شما بودید چه میکردید؟ قند در دل آب کردیم که دیگر پنجاه درصد آن درست شد و فقط مانده که کارتهای دعوت چاپ بشوند>>>

بهاریه

۱- رفتیم عید دیدنی خانه یکی از اقوام .تلویزیون روشن است و برنامه نوروزی پخش میکند. هایده پیش درآمد سه گاه میخواند: نوروزززز آمددد . هرم دلپذیر بخاری نفتی ارج به صورتم میزند. یک ظرف پر شکلات کام جلویم است٬از این شکلاتهای چهارگوش با عکس فنجان و نعلبکی و کاغذ طلایی. یواشکی مشتم را پر شکلات میکنم و در جیبم میریزم! صاحبخانه میبیند و لبخندی میزند. خجالت میکشم. موقع بیرون آمدن دوتا ده تومانی عیدی میگیرم از آنهایی که عکس پدر وپسر رویشان است که دارند به دور دستها نگاه میکنند. >>>

صد بهتر از دیروز ما

سردی رود، سبزی رسد
همگام با نوروز ما

از جشن عید و فصل نو
خرم شود امروز ما

لبخند و شادی بر ملا
آزار و زاری بر فنا >>>

اغتشاش در فعالیت‌های انتخاباتی

رأی‌گیری خردادماه آینده به دلایل مختلفی به یكی از مهمترین رأی‌گیری‌های جمهوری اسلامی تبدیل شده است. تجربه دوره چهارساله ریاست جمهوری احمدی‌نژاد گرچه برای حامی ‌اصلی ‌او در ساختار قدرت یعنی آقای ‌خامنه‌ای رضایت‌بخش بوده، ولی در ورای آن موفقیت چندانی نداشته است. توخالی درآمدن شعارهای عوامفریبانه او در بردن نفت بر سر سفره‌های مردم كه در پیروزی‌اش در سال ۱۳۸۴ نقش داشت به ریزش شدید حمایت قشرهای آسیب‌پذیر اقتصادی از او منجر شده است. گرایش‌های مختلف جناح اصلاح‌طلب در هدف «احمدی‌نژاد، نه» به یك اتحاد استراتژیك رسیده‌اند. و از همه مهمتر، این كه بخش عمده‌ای از هم‌پیمانان او در جناح اصولگرا نیز حمایت خود را از او پس گرفته‌اند و در برابر او به صف‌آرایی پرداخته‌اند. >>>

پنج و پنجاه بار

پنج و پنجاه بار
گِردِ خورشید گشته ام.
نمی دانم
ماه چند بار
گِردِ من گشته است،
اما می دانم
نیآموختم
اعجازِ آفتاب را، >>>

مستضعفان! دوباره با شما کار دارند

کاملاً معلوم است که اوضاع کشور، بخاطر بی لياقتی ها، فساد فراگير و ماجراجوئی های ابلهانهء کابينهء محمود احمدی نژاد، رفته رفته شکل اوضاع دوران جنگ را بخود گرفته و فقر و بینوائی به سرعت جامعه را در خود می کشد، بی آنکه از آن درآمد باد آوردهء دوران خاتمی و بخصوص احمدی نژاد چيزی باقی مانده باشد. ميرحسين موسوی، بعنوان متخصص ادارهء دوران عسرت، خود را آماده می کند تا در خرداد ماه آينده، با بوسيدن دست رهبر و ولی فقيه، ناخدای کشتی در گل فرو رفتهء حکومت اسلامی شود. در اين ميان، و بعنوان «دشت اول»، نکتهء جالب آن است که او، در همين اعلاميهء اعلام نامزدی خود، می کوشد تا به مضامين اوليهء آنچه «انقلاب اسلامی» ناميده می شود برگردد و خود را ناجی مستضعفانی نشان دهد که تعدادشان اکنون ده ها برابر بيش از دوران رژيم سابق شده و هر لحظه نيز بر شمارشان افزوده تر می شود. >>>

خیال

کود نوشته هایم را
بر ریشهء باورها میریزم
و در اطاقکی گسترده به جنگل
نقب می زنم از گذشته تا حال

آه که کرم عمر
چه بی رحمانه آرزوهایم را پوسانده است! >>>

مردمی كردن درآمدهای نفت

آقای احمدی‌نژاد البته در طرح شعارهای عوامفریبانه اقتصادی تجربه دارد. در دوره پیش، او قرار بود كه «نفت را به پای ‌سفره مردم» ببرد، ولی در دوره چهارساله حكومتش نه فقط از تحقق این وعده خبری‌ نشد و بلكه درآمدهای ‌سرسام‌آور نفت كشور در این دوره برای مردم نتیجه‌ای جز فقر و تورم بر جای نگذاشته است. آقای ‌كروبی نیز در دوره گذشته با شعار عوام‌پسند مشابهی یعنی پرداخت ماهی‌ پنجاه هزارتومان به هر خانواده ایرانی به صحنه آمد. این شعار گرچه ظاهرا توانسته بود آرایی را برای او كسب كند ولی به دلایلی برای موفقیت او در رأی‌گیری كافی نبود. علاوه بر این، هیچ‌گاه معلوم نشد كه او چگونه می‌خواسته یا می‌توانسته است این شعار را متحقق كند. احمدی‌نژاد و كروبی هر دو در رأی‌گیری پیشین شعارهای اقتصادی فریبنده‌ای را مطرح كردند - شعارهایی كه هیچ پایه اقتصادی و عملیاتی نداشتند از این رو چیزی جز صرفا شعارهای عوامفریبانه نبودند>>>

زندگی های نزیسته

من پر از این زندگی های نزیسته ام: زندگی آن دختر نوجوانی که نمی توانست موهایش را به آفتاب بنمایاند، زندگی آن دختر ده ساله ای که دلش می خواست روسری بپوشد و دست پدر به زور و با خشونت آنرا از سرش می کشید و بهش می گفت کلاغ سیاه، زندگی آن نوجوانی که نمی توانست در دریا کنار پدرش شنا کند، زندگی آن دختر یازده ساله ای که نمی توانست در کوچه ها کنار پسر های همسالش دوچرخه سواری کند، زندگی آن دختر نوجوانی که نمی توانست احساساتش را به دوستان دخترش نشان بدهد، زندگی آن دختر نوجوانی که نمی توانست دوست پسر داشته باشد، زندگی آن دختر نوجوانی که نمی توانست فعالیت سیاسی داشته باشد، زندگی آن دختری که نمی خواست دوستانش در زندانها بمیرند، زندگی آن دختری که می خواست با معلم دینی بحث کند و نمی توانست، >>>