Arts and Literature

"آدم معمولی" در یک "باغ وحش جهانی"

گروه کیوسک نیز که یکی از گروه های تاثیرگذار در موج دوٌم این جریان است با مهاجرت آرش سبحانی به خارج از ایران به تنظیم آهنگ های اجتماعی-انتقادی فارسی که جای خالی اش در موسیقی پاپ-راک ایران محسوس می شد، به فعالیت خود ادامه داد. این گروه در سال 2007 دومین آلبوم خود را بنام «عشق سرعت» انتشار داد و در اواخر سال 2008 سومین آلبوم کیوسک نیز تحت عنوان «باغ وحش جهانی» در بازار اینترنتی وارد شد. آلبوم «باغ وحش جهانی» سبک هایی مانند؛ تانگو، موسیقی کولی ها (جیپسی)، جاز، دیسکو و بلوز/راک را در بر می گیرد. سبک های ذکر شده عمدتاً در موسیقی آلبوم های قبلی گروه کیوسک همیشه موجود بوده اند، اما در این آلبوم نقش منسجم تر و مشخص تری را بخود گرفته اند. همچنین در این مجموعه بیشتر از سازهای آکوستیک استفاده شده و فضای اجرای زندۀ قطعات به روشنی حس می شود>>>

عریانی

رختخوابم
آنجا
رخت بر تن
آواز خواب می خواند
و من
اینجا
عریان
بیدار خواب می بینم >>>

Journey's hidden secrets

Not in quantity
Of days,
But in quality of
Breaths in “awe”
Not in pilgrimage
Of flocks,
But in miracles of
Strangers’ smiles >>>

The Secret Agent

Some months before he vanished, Golbaz had said something about a new law about to be passed that would affect his job. Soon he started skipping town on short notice for days at a time, sometimes coming home with a tan, sometimes having lost weight. He wouldn’t say where he had been. Until one day Aunt Merhri found airplane tickets in his jacket. “When were you going to tell me?” she fumed. “At the last minute.” he replied. He was going to Europe for training, but wasn’t allowed to say more. Aunt Mehri showed me Golbaz’s letters. They were dated a week apart from London, Paris, Munich, Amsterdam, Vienna, and some cities I hadn’t heard of. There were no return addresses, and gave no clues as to what he was doing or when he might return>>>

کاغذ در باد

نوشتن برای خبری است که در لابلای ورق خوردن کاغذهاست . کاغذها مانع خبرها هم هستند. کاغذها پیامشان را پنهان می کنند تا نوشته شود و ماندگار بماند و در گیرو دارو هرج و مرج ، در انفجارها و خرابی ها ، در تمام آبادیها و تمدنیا ، در حفره ها عمیق و سطحی ، تنها کاغذها باشند که پیام را می برند. وقتی باد پاییزی در پیچ کوچه و خیابان مارپیچ می تازد کاغذ ها در برابرت از زمین برمی خیزند و تا سطح بی اعتنایی سقف ماشینها پر می کشند. این باد بادآورده برگهای خشک پاییز را در بی خبری به هوا می برد و کاغذها همراهشان در باد می خرامند. و بی آنکه بخواهند با خبرهاشان برمی خیزند و همراه با باد بی آنکه بخوانیشان از راه می رسند و به پنجره های بسته پناه می بردند>>>

To my beloved America

It's been a while
since your beliefs are gone,
since this apathy
made you spend your way
to your last home,
a refugee, now in heaven
now in hell >>>

Nowruz in exile

I stitch
my skirt
to the spring
of the hostess city,
my skin to the
reminiscence
of springs past
in my city of birth,
and I celebrate
the new year's feast,
Nowruz, on Cyberspace! >>>

Flint to Flint

I am on a train.
Heading towards London.
In between two worlds,
my head bouncing against the Window.
The train reaches Kings Cross station,
I zigzag the crowd,
a sea of rushing suites,
and in my empty seat,
a half read newspaper >>>

Literary tranquilizers

I have coined this title for referring to my collection of the most potent, popular, brief and soothing words of wit and wisdom mainly Persian. My aim is to provide an alternative for ever-increasing trend in substance abuse or myriad of over-the counter or prescribed pills that are popped daily to cope with increasing stressful conditions associated with our 'modern' technological age. The greatest advantage of literary tranquilizers are their virtually no cost and lack of side effects provided that one gets addicted to them and loves them. Resorting to these should beat all other devastating addictions >>>

داد داور

هر روز وقتی اتومبیل قدیمی پرایدم روشن میشود با خود فکر می کنم که آخرین روزی است که با این لگن به سرکار می روم. خیلی اذیتم می کند . از طرفی برای یک قاضی عالی رتبه ای مثل من دیگر افت دارد با این اتومبیل های قدیمی فکسنی بروم سرکار. وارد پارکینگ اداره می شوم، نگهبان مثل فیلم " عقده حقارت لاندو بوزانکا" از من اسم و فامیلم را به دقت پرسیده و کارتم را کنترل می کنند. لابد برای آنها هم عجیب است که من چطوری با این هیکل گنده در آن ماشین کوچک جا می گیرم.طبق معمول آسانسور خراب است و باید هیکلم را چهار طبقه بالا بکشم. باز کردن قفل در اطاقم هم قوز بالا قوز است. هر گاه به خدمات اداری می گویم که آن را درست کنند ،به نحوی می فهمانند که باید اندکی اسکن رایج بسلفم و گرنه باید هر روز زجر بکشم>>>

گذر

بارها در گذر درهم  بگذشته من
بسر کوی خیال تو دلم
                 باز تپید
باز با یاد تو دل شیدا شد
بتمنای وصا لت پرو بالی زد و
سینه بدرید
دیده ام باز بدنبال تو هر سو میگشت >>>

This heart

It aches from within
It pounds with every breath
Its waves pound the shores
The Ocean gods are mad
Heart that’s clear as water
Filtered through sands of life
Open to be hit any moment
Can not be otherwise >>>

Puzzle of Persia

During the post revolutionary period of 1979-82, after fighting and eliminating most of the internal opposition; ayatollah Khomeini and his allied clergies established their Islamist tyranny over the entire Iranian political, military, financial, judicial, and cultural affairs. Since then, a puzzling Persian theocracy has plagued the Middle Eastern politics and become a prime source of emulation and support for most militant Islamists. To consolidate their tyranny, lucrative industries, banks and major companies were confiscated and controlled by the Islamist instruments (Bonyads). The Iranian military was purged and then subjugated to the constant oversight and scrutiny of the Revolutionary Guards>>>

The Secret Agent

My favorite game as a child was playing ‘dead or alive’ with photo albums. Flipping through the thick pages, I tried to guess just by looking at someone’s photograph whether that person was still living. Often the age of the photograph was a clue. If the paper was yellowing, or the subject was wearing something that looked like a costume, the person was probably dead. Sometimes though the clues were outside the picture. “Who’s this, Mom?” I asked shoving a black and white photo in her face. The subject was wearing a dark suit, and looked like a movie star. My mom sighed the way women sighed those days at Gone With The Wind. “That’s Golbaz,” she said. >>>

Labour

I am giving birth for you
Giving birth to the
Infant of my heart
Labour was not hard, but agonizing
My baby doesn’t know anything
What is wrong? or what the world is?
He doesn’t see black or white
Everything is green
Everything is orange
Everywhere is colourful >>>

با نوروز بیا

ای اهورا مزدا
دریافت کن خفته گان آریا.
با نوروز بیا،
پاک کن شبنم اشک ما.
واژگون کن تخت دیوها.
سرنگون کن خاقان کدخدا،
آنچنان کن انتقام خون فرزندان ما. >>>

Music to our ears

...>>>