Poetry

دونده ها

این مرد هر صبح زودتر از من
شروع می کند روزدوی اش را
زودتر من که کورمال کورمال
راهم را به سمت "ماشین دو"
پیدا می کنم و دکمه ی شروع را می زنم.
توی گرگ و میش بیرون
او خم می شود با ضرباهنگی منظم
به سمت سطل آشغال >>>

Riposte

Before the empire's rage,
before dark men, in shadows,
furious in the calm that reigned,
or will deservedly reign,
narrowed eyes, narrowed lips
and for what glory?
For what power and dominion?
For flamed swords? Taken from
the hands of fallen angels? >>>

بیقراریِ عمر

گفتم ببین:
«سالهاست بیقرارم.
تلخیِ این سرما
بیدار نخواهد کرد
آرامشِ گرمِ مهرم را.»
«این که می خروشد،
آن که می تپد
قرنهاست، در من است.» >>>

اتو کاری

این روزها کار و بارم شده
که کابوسهایم را اتو کنم
خوابهایی که در آنها قوز کرده روی زمین
اتو می کنم چینهای صورت مادرم را
شب تا صبح، و قلب مچاله ی خودم
و نقشه ی چروک دنیا را
>>>

Bread and Cheese Poems

The person who has a roof over his head
And enough for subsistence living
He is a king without a crown
So is the person who does not worry about dinner
While she is having her breakfast
When the stomach is full
It matters little whether
You have eaten bread and cheese
Or steak and lobster >>>

توهم

"گل شبدر چه کم از لالهء قرمز دارد؟"
تو اینرا می خوانی
تو اینرا می دانی
و باز هم در دست
چاقوی تیز قضاوت داری!
تو اگر پیش آید
گل شبدر را به لالهء قرمز می فروشی روزی >>>

«آه، ای روشنی...»

آه، ای روشنی

مگر چه می شد

اگر که می آمدی

تا بر سینه ریز سادگی،

معنای خورشید را

سریر سرودی سازی؟ >>>

آمريكا

آمريكا،
اى گسترده پهندشت قدرت و مكنت جهان
وى بيشه سبز سبزينه دلار،
اى كه جنگل شيشه و پولاد افراشته اى
وز اوج بلند آن
سينه سپهر خراشيده اى.
اى كه  آبى آسمان و سپيدى ستاره را
با رنگ سرخ خون آميخته اى، >>>

هراس

گاهی اوقات
قطره های شک
می بارند بر زمین باورم
و گیاهان امیدم آفت می زنند
فکر می کنم
چه فایده داشت
اینهمه وجین کردن دل؟ >>>

دیوان پلید

بشنو از من تو این سخنان تنگ               که شد تنگ بر ما این سرای دِرَنگ

بعد ازآن حملهء پُر نهیب عرب                  کُل ایران تهی شد از اهورا و شد پُر ز رَب

همی گشت بر ما سالیانی دراز             بشد از رنج و سختی جهان پُر نیاز  

>>>

Taming my Animus

Once upon a dream, a stream of senses surges in my bone
I feel a danger, a stranger chasing me in a forest unknown.
I waken and know it is you, my spirit, inner man
imprinted in my soul.
 
If possessed by you, your rigid voice of irrational lore
becomes the law of my world. Thus knowing you
and taming your bents is the key to my wholeness. >>>

تمام شب

تمام شب
در جستجوي ات بودم
تمام شب،
تا شايد فضايی
برای امکان ِ حادثه ای
هرچند "کوچک"
بسازيم.  >>>

چکامه ی روشن آشیانه

همگان گفتند:
شاید که مرا
درنگ ِ این سروده
به آشیانه ی اشتیاق ام
مگر نشانه ی روشنی گردد،
و من رفتم
از پی آن چکامه ی شاد و
آن دگر همزاد ِ آینه. >>>